Gibraltar enzo

Hallo allemaal, het is vandaag 12 januari en Adrie's verjaardag.
Dus een special.

Nieuwe start in 2014.

We staan op 1 januari 2014 in Torre del Mar op de gelijknamige camping.
Hier blijven we enige dagen. De was kan hier gedaan en we douchen weer elke dag. Het sanitair is goed. en we staan op een leuke plek. Uitzicht over een ruig stukje land tussen de eerstvolgende flats en de camping. Links van ons staan Italianen en rechts van ons opeenvolgende een Fransman, een Nederlander en een Schot. We hebben van niemand last en een eigen waterkraan voor de camper. Dat is GEEN drinkwater. Maar handig om even iets te spoelen enzo, of de banden van de auto schoon te maken zoals Adrie heeft gedaan. We weten nog steeds niet wat er op zat maar ze waren wit uitgeslagen.
We hebben op 3 januari een wandeling gemaakt in het dorp/stadje. Bleek dat er van alles te beleven viel. We hebben genoten van de drukte. Er werd taart uitgedeeld ivm met Driekoningen. Hiervoor moest je in de rij tussen de dranghekken. We hebben een halfuurtje gewacht en toen het niet zo druk meer was ben ik voor ons beiden ook maar een stuk gaan halen. Kregen we ook nog een lot, maar daar kun je niets mee als je geen Spaans kent, haha. Het gebak was zeer lekker. Ze vieren hier uitgebreid Drie Koningen. Tot 6 januari is er van alles te doen.
We zijn samen gaan fietsen langs de boulevard tot we niet verder konden, afstand ongeveer 7,5 km lang. Toen kwam de wind opzetten en hebben we ons heil aan de lijzijde gezocht. Dat hielp iets. Het is 18 graden dus koud is het niet, alleen die wind steeds. Jek. Zodra we weer tussen de huizen konden hebben we dat maar gedaan.
Het lot, dat vraagstuk is vandaag opgelost. Ik zag een bakker met dezelfde naam als op het lot en ik ben in de winkel gaan vragen of ze wisten wat ik ermee moest doen. Ik kreeg een heerlijke driekoningentaart mee, gewonnnen of zomaar?? Hetzelfde gebak wat ze uitgedeeld hadden. Een ronde taart (zoals een kerstkrans maar dan veel groter) waar je twaalf stukken uit kunt halen, dus twee Nederlanders, twee Schotten en 4 Denen hebben er van meegegeten. In de taart zit een boon en een beeldje verborgen. Vind de boon en draag de kroon (is meegeleverd). Laat Adrie die nou vinden, evenals het beeldje, en een dag koning mogen zijn. Je mag dan met een kus een koningin kiezen, ook voor een dag, maar dat doet hij toch maar niet. haha
Morgen, 6 januari, is in Andalusië een Christelijke feestdag en alles gesloten. Wij gaan dan een stukje verder rijden en deze plaats verlaten. Moet zeggen dat we hier leuk gestaan hebben en ons heerlijk hebben kunnen vermaken. Z
We gaan verder via Malaga,Torremolinos en Fuengirola naar onze bestemming in Cabopino naar de gelijknamige camping. Onderweg hadden we zicht op zee waar de grote schepen naar Malaga varen. Een groot containerschip van Maersk, die ook in de Westerschelde met enige regelmaat voorbij varen, in de verte gezien. Door een foute afslag reden we om Malaga heen in plaats van erdoor (jammer) en over de A7 naar Torremolinos waar we weer op de N340, onze voorkeur, terecht kwamen. Hebben we patent op.
Vanmorgen is er nog een kom koffie over het dashbaord gegaan en we vragen ons af wat het allemaal niet meer zal doen. Er lag een telefoon, navigon, HPcalculator en de Tomtom. Inmiddels denken we dat alles het weer doet. Alleen de Navigon moet nog even open want die werkt niet helemaal perfect meer. Tja, als je je koffie opdrinkt voordat je gaat rijden heb je dat niet! We staan op camping Cabopino in het gelijknamige stadje. Onze plek is zo groot dat we er met een gerust hart kunnen gaan badmintonnen. Onze vorige was een stuk minder met aan weerskanten een meter over en dan ook nog een boom naast de schuifdeur. haha.
Deze camping heeft een overdekt zwembad maar maken we geen gebruik van deze keer ondanks dat het 21 graden is vandaag. We hebben een poging gedaan een stukje te fietsen, maar er zijn hier helemaal geen wegen. Alle wegen lopen dood op het strand zodat we van armoe maar langs de A7, binnen de vangrail, gereden hebben. Niet erg makkelijk, je moet lantaarnpalen omzeilen en daarbij zorgen dat je niet in de waterafvoer terecht komt. Haha. Nog even op een strand gekeken en dan onder een viaduct door naar de andere kant van de snelweg en zo via een normale weg naar de winkels (terugtocht aanvaard). Na die winkels waren de wegen weer op en moesten we weer langs de A7, binnenkant vangrail, terug. 's Middags zijn we lopend naar het strand en de haven gegaan, dat ging een stuk beter. Het is zulk lekker weer dat er gezwommen werd, door wel één persoon. Wij zijn pootjebadend langs het strand gelopen. Jongens het is winter! Maar niet hier. Mensen liepen met ontbloot bovenlijf en kinderen naakt op het strand. Terug bij de camper in de zon gezeten met een glaasje wijn. Morgen, de 8e, verlaten we de camping weer.
We kregen op de valreep nog van onze Duitse buren de coördinaten van een gratis plek in Gibraltar waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. De weg van Marbella naar Gibraltar is zeer divers. De ene keer zit je bij de kale bergen en zo was alles weer fraai groen. Het laatste stukje voor Gibraltar is erg plat met aan het eind een enorme rots. Die van Gibraltar dus. We staan ongeveer 200 meter van het enorme gevaarte waar rondom de top wat bewolking hangt. Wij zitten heerlijk in de zon, het is weliswaar maar 16 graden en zo met al dat water om ons heen en de wind is frisjes. De berg kun je bewandelen hoewel het erg steil is, of je kiest ervoor om met de kabelbaan omhoog te gaan. Als het een beetje weer is gaan we wel even omhoog op dat stukje Engeland. Na een kleine wandeling vanavond, waarbij we door diverse groepjes hangjongeren heen moeten, zijn we even bij de grens naar Gibraltar gaan kijken. Beetje vreemd dat je voor zo'n klein stukje land een grens over gaat en daar ook nog met ponden moet betalen, maar je kunt er taxfree inkopen dus is het een zeer geliefd stukje om even te shoppen voor al wat er in de buurt woont of als toerist langs komt, zoals wij.
De rots is fraai verlicht en op de top hangt een grote wapperende Britse vlag die verlicht is. Als we nog een stukje verder lopen richting haven komt er tussen de auto's een huilende vrouw tevoorschijn die vraagt om geld voor haar ongeboren kind. Wanneer we nee zeggen is het toneelspel gelijk klaar en gaat ze naar een volgend slachtoffer, puur bedelen. Wij hadden ook niet het idee dat de vrouw zwanger was.
De volgende dag, 9 januari, gaan we de grens over naar Gibraltar. Een hele happening. Op de fiets naar de grens. Daar moeten we onze identiteitskaart laten zien. Denk je dat je klaar bent en ruim hem weer op, moet je hem even later weer tevoorschijn toveren, want eerst gingen we Spanje uit en nu Gibraltar (Engels gebied) in. Er wordt streng gecontroleerd. Na deze happening kunnen we verder en staan we even later voor een rood licht te wachten, het is erg druk met heen en weer gaande mensen, lopend of fietsend en auto's. Het rode licht, blijkt even later, betekent dat je het vliegveld niet over mag omdat er een vliegtuig gaat opstijgen, dat was nu net het geval. Hebben wij weer. Je loopt even later dus gewoon over het vliegveld naar de stad. Ondertussen kijken we wat om ons heen en zien we dat het gebouw waar we voor staan sigaretten verkoopt. Je mag maar 200 sigaretten meenemen Spanje in. Aantal drank en rookwaren zijn gelimiteerd evenals parfums. Drank en rookwaren in liters of aantallen en de parfum voor maximaal € 300,--. Juwelen, kleding en andere zaken wordt niet over gerept. Er zijn vele juweliers en foto artikelen winkels in Mainstreet. Alles taxfree zegt men. We zijn de winkelstraat helemaal doorgewandeld en nog even door naar de kabelbaan, dit alleen voor info want het weer is niet geweldig vandaag. We lopen met dikke jassen en laarzen aan. Het schijnt in Gibraltar vaak te regenen.
Er rijden taxi's en kleine busjes die je graag de berg op willen brengen. Vandaag even niet. We lopen terug en ik breng nog even een bezoekje aan de glasblazerij waarna we weer naar de camper terug gaan. De grens naar Spanje over kost enige moeite. Ik loop met mijn fiets tussen de wandelaars maar dat is niet de bedoeling. Ik moet alsnog een andere route lopen waardoor ik twee maal gecontroleerd werd. Adrie deed het goed, maar die heeft er vele malen langer over gedaan dan ik, waardoor hij mij weer een grijze Mien noemt. Haha. Voordringen dus, hoewel ik dat niet bewust deed. Het is gewoon een chaos daar aan die grens. We hebben gezien dat de sloffen cigaretten overal onder en in gestopt worden dus er wordt wel gesmokkeld en daar zoeken ze naar. Strenge controle dus. De jongens op de brommers moeten afstappen en hun bagagebak openmaken enz. De auto's worden ook zo behandeld dus gaat het allemaal erg traag als je eruit wilt. Dan houden ze de auto's nog tegen wat een luid getoeter teweeg brengt. Het was een hele belevenis, zeker als je niet weet wat je allemaal kunt verwachten. Wat ook opvalt is dat er enorm veel poltie op de been is in La Linea, zo heet het plaatsje waar wij verblijven en wat aan de grens van het Britse Gibraltar ligt. Ook bij de parkeerplaats waar alle campers staan rijden ze regelmatig rond. Mogelijk op zoek naar illegalen, drugs of andere zaken???
De 10e januari hebben we het (grens) stadje La Linea doorgefiets, 'smorgens en 's middags. We wilden 's middags de winkelstraat bekijken, maar het is siësta tot 5 uur en in de ochtend dachten we "het is zo druk we doen het straks wel" dus niet. Het is een heel oud stadje met veel historie. We hebben de arena, waar vroeger stierengevechten gehouden werden, gevonden maar we konder er helaas niet in voor een bezichtiging. Dan maar een rondje er rond gelopen. haha. Het stadje heeft heel veel smalle straatjes en éénrichtingverkeer. In het oude gedeelte staan veel gekleurde en verschillende soorten huizen, erg vrolijk. Erg leuk om door te fietsen of te wandelen. Op de boulevard kijk je over de baai naar Algericas aan de andere kant, een grote havenstad met een containeroverslag. Bij Gibraltar lag een groot cruiseschip wat net vertrok. Er liggen in de haven veel schepen voor anker. Tussen Gibraltar en Algericas zit een grote baai waar al die schepen dus liggen te wachten tot ze in de haven mogen om hun lading kwijt te spelen.
Tijdens het eten komt er aan de overkant een politiewagen die stopt bij drie zeer dicht op elkaar geparkeerde auto's waarvan de middelste een mooie witte mercedes. De personen die er in zitten, vijf stuks, moeten eruit. Dan komt er een tweede politieauto bij. De mannen worden gefouilleerd en de auto's volledig gecontroleerd. Alles gaat open en er wordt met een zaklamp grondig gekeken naar ??wat??. Best spannend. Maar aan het eind, een kwartiertje verder, mogen de mannen weer hun auto in en rijd de politie weg of er niets gebeurd is. De personenauto's verdwijnen ook snel hierna. Zoals ik al eerder zei, er wordt veel rondgereden door de politie. Ik was ook van plan om een keer op een avond naar de Mac Donalds te gaan met de computer, maar daar hangen zoveel jongeren in groepen rond dat we dat toch maar niet doen. De sfeer is hier, lees nabij de grens, onbestemd onrustig, verderop in de stad merk je dat niet zo.
We gaan de 11e weer naar Gibraltar. We kennen de prcedure en het is niet druk, we zijn de grens snel over. We rijden door de stad naar de vuurtoren aan de zuidkant. Om daar te komen moet je eerst 3 tunnels door. Deze tunnels zijn in de jaren '60 met dynamiet en ook wel met de hand uitgehakt door het Engelse leger. Flinke klus geweest. Dan kom je op het zogenaamde Europa Point wat het zuidelijkste puntje van Gibraltar is. Hier staan de vuurtoren, een kanon (WO II locatie) en een schitterende moskee. Ook de ijsboer is van de partij en heeft softijs. Dat hebben we al lang niet op dus likken maar. Lekker. Na de fotoshoot zijn we verder gegaan en al snel moesten we te voet verder. Dit wordt een gewoonte vandaag. We willen naar de Upper Rock. Dan kan met de kabelbaan, maar zo moet ook lukken. We lopen omhoog en komen bij de entree van het Natural Parc en zien, al voor we erin zijn, een aap, Makakken zonder staart. Berber apen. Deze zijn geïmporteerd en wonen op de rots. Niet aanraken of voeren, ze kunnen bijten. Voeren kan een boete van € 4000,-- opleveren. Bij de entree moeten we € 2,00 betalen. Maar de euro's had ik al uitgegeven aan ijs, ik had er nog één. Dus namen ze genoegen met die ene, want van een briefje van 20 hadden ze niet terug. We mochten door. Haha. Met het zweet op het voorhoofd en rug, want het was vandaar heel warm, sjokten we verder naar boven,en verder, en verder!!! Er kwam geen eind aan. We hebben genoten van de toer en veel gezien. De kabelbaan kwam over ons heen en we waren bijna boven geweest op het hoogste punt ware het niet dat we de afslag weer eens gemist hebben. Morgen doen we het, als het weer het toelaat, weer een keer, want die top willen we zien. We stoppen aan de andere kant van de berg en genieten van het uitzicht over de landingsbaan en de beide steden, de baai en wat we ook zagen, was Afrika. Weliswaar vaag, maar toch.
De weg naar beneden was zo steil dat ik ook hier af en toe ook toe gelopen heb. Het was een hele afdaling. Zes uur na onze start waren we terug bij de camper. Het is pas om kwart voor zeven donker, dus we hadden de tijd.
We hadden ons in het weer een beetje vergist. Het was zonnig en 16 graden bij vertrek, niet veel dus. Wij dikke kleding aan want gisteren was het bere koud. Dat valt niet mee als je op de fiets en te voet de berg op gaat en de temperatuur oploopt tot 18 á 20 graden. Dan zijn dikke sokken, laarzen, truien en vesten ietsje te veel. Gelukkig kan dan het één en ander uit en in de rugzak of achterop de fiets. Morgen zullen we het anders doen. haha. En dat alles op Adrie zijn laatste dag als 63 jarige. Valt niet mee voor hem.
We hebben een leuke dag gehad. We zijn vandaag de 12e Gibraltar rondgefietst. Was bijna bestolen door een aap van mijn rugzak, die lopen dus ook in de stad. Adrie was gelukkig op tijd met het wegsturen. Lachen. We zijn maar ergens anders heen gegaan om die banaan op te eten. haha.

Dit was het weer voorlopig, we zijn al enige dagen in Gibraltar en zullenn binnenkort we verder trekken.

Groetjes Lucia