In nederland terug

Hallo allemaal,
De 6e september, mijn verhaal gaat weer verder vanuit Granville . Het heeft de hele nacht geregend en vanmorgen was dat nog zo. We hebben een slordige 15 catamarans (ongeveer 5 meter lang) onder begeleiding van rubberboten naar buiten zien gaan waar ze gingen zeilen. Het waaide behoorlijk dus begeleiding is gewenst. De Marité (3 master uit 1922) onder zeil en diverse andere zeilboten en vissers zijn ook met hoog tij vertrokken. Wij dan ook maar. Via de D911 naar Avranches gereden, mooie route langs de kust en door leuke dorpjes. In Avranche zijn we richting centrum gereden vanwege een aangegeven richting voor de supermarkt. Niet gevonden. Dan maar weer eruit, je mag als camper vrijwel nergens parkeren, en zijn naar het Centre Commercial gereden om te tanken. Daarna, poging tot, richting Mont St.Michel. We belanden heel ergens anders waar het wel erg mooi en oud was en vooral authentiek. Bijvoorbeeld een oude boerderij waar het hooi door de bovenramen naar buiten stak, leuk voor een foto. Onderweg kregen we al snel de Mont St. Michel in het vizier evenals de honderden wandelaars die van Pointe du Grouin du Sud de oversteek (onder begeleiding van een gids) naar de Mont St. Michel waagden. Het leken net een sliert mieren :). Dan hebben we de weg weer gevonden en zijn via Pontaubault de Selune (rivier die in de baai uitmond) overgestoken waarna we de D313 hebben gevolgd en even later de D313e. Een prachtige weg langs de baai waar we nog even zijn gestopt om van het mooie uitzicht over het laatste stukje baai, of is het het eerste, van de baai te genieten. Het was er ook erg rustig. De stoeltjes erbij, stukje stokboord met kaas en wat te drinken. Zalig. Rond half zes zijn we dan weer verder gereden en we belanden op de D75 waar we op een parkeerplaats met nog wat andere camperaars de nacht gaan doorbrengen. Hiernaast staan de schapen, meer dan honderd, in het estuarium. Deze worden rond zeven uur bij elkaar gedreven, door de hond, naar een hek. Daar wachten ze tot ze er door mogen, dan nog een hek, waarna ze de weg over moeten steken naar de stal voor de nacht. Hier worden de jonge van de oude gescheiden door enkele gangen met hekjes die de boer al naar gelang er jong of oud door moet, een luik opent. Leuk om mee te maken. Alles op film gezet. De volgende dag rond 9 uur mochten de schapen dezelfde weg weer terug en konden ze alle 350 (aantal even nagevraagd bij de boer) weer in het estuarium gaan grazen. We zagen ook van de andere kant hele groepen schapen komen grazen. Nu lopen er minstens duizend schapen! Wij zijn vertrokken, na een rustige nacht tegenover de Chambre de Hôtes te hebben gestaan, met mooi weer richting Mont st. Michel. Daar mag je niet meer dichtbij parkeren en het is nu al zo druk dat we een andere keer, maar zeker niet in het weekend, terug komen. De parkeerplaatsen zijn minimaal 700 meter verwijderd van de MsM en je moet overal parkeergeld betalen. We vervolgen onze weg richting St. Malo en volgen de "route de Baie" die ons mooie plekjes laat zien. Via Portorson (winkelen) naar Ste.Anne. Hier staat een lief kapelletje en het uizicht is mooi, veel strand en estuarium. Via het estuarium naar het strand gewandeld wat wel een kilometer lang is voor je bij het water bent. Er ligt veel katvis (wit schuim) en de zwaluwen vliegen, piepent alsof ze ons gedag willen zeggen, vlak langs ons heen. Dan via de D797 en D82 vanuit Cherrieuix verder langs de prachtige kust. We zien standzeillessen, de vele zeilwagens rijden achter elkaar en maken bochtjes en rondjes. We volgen het "circuit de Dol", een weggetje langs enkele molens (net Kinderdijk maar dan met molens zoals bij Don Quichotte) waarna we ineens boten op wielen tegenkomen. We hadden door de verrekijker al gezien dat je onder de boten door kon kijken maar dachten dat het door de afstand kwam, luchtspiegeling. Ze rijden echt op wielen en zo het water in, allemaal vissers. Sommigen worden met de tractor gebracht. Appart zicht hoor. Dan door naar de Point de Grouin en de klok zegt dat het 16.00 uur is. We lopen daar over de klif en kijken naar de overkant (Normandië), de Britse kanaaleilanden en de vuurtoren (La Piere de Herpin). De vuurtoren staat een eindje, achter de rotsen, in het water. Hier is het echt fantastisch mooi. Diep en gevaarlijk vlak langs de kant. Een uurtje rondgelopen en wilde bramen gegeten. Deze groeien hier in overvloed en zijn bijna rijp. De rijpen worden opgegeten :). Hierna zijn we doorgereden richting St. Malo, niet gehaald, maar geëindigd op een camperplek bij La Guimbrais, point de Meinga. Hier staan we met zo'n 15 campers op een leuke plek ongeveer 10 km. voor St. Malo. Zondagmorgen 8 september zijn we laat op en zetten de boiler aan om ons haar te wassen en met warm water ons lijf weer eens lekker af te spoelen. Als er nog wat warm water overblijft doe ik snel een klein wasje wat in de zon kan drogen. We gaan fietsen. Hier komt niet veel van terecht want we komen in een natuurpark terecht, een rots (doodlopende weg), die we beklimmen met de fiets aan de hand. De uitzichten zijn adembenemend en de afgronden ook. De baai die beneden ligt is groot en loopt zachtjes leeg. We zien een slurf (waterhoos) onder een wolk hangen tot aan het water, maar na enige tijd verdwijnt hij weer in de wolk en zien we bij Cap Fréhel de regen naar beneden vallen. We gaan verder over de rots en af en toe zie ik de diepte van wel erg dichtbij. Ben dan ook blij als ik weer beneden op de fiets kan stappen en naar de camper kan gaan. Er valt af en toe een bui maar we zitten droog en warm. We doen nog een nachtje hier en morgen zien we wel weer verder. De volgende morgen waait en regent het. We vertrekken na het ontbijt zo rond tienen naar St. Malo waar we een goede parkeerplaats kunnen vinden. Het is hoog water en de ferry verlaat net de haven. De golven slaan tegen de muur en af en toe spat het water er overheen. Na wat gekeken te hebben gaan we weer verder, we zijn hier al eerder geweest. Een mooie oude stad en een bezoekje zeker waard. Als we nog eens in de buurt zijn en het regent niet bv :). We rijden de stad uit en na de sani stop rijden we weer eens verkeerd. In plaats van langs de kust komen we op de D137 richting Rennes en verlaten die na zo'n 20 kilometer om over de D977 richting Caen verder te rijden. Mooie route, maar slecht weer en dus slecht zicht.We rijden naar een camperplek maar die ligt tegenover een begraafplaats, wel stil, maar niet het verlangde uitzicht. Dan verder naar Rive, een grote plaats. Tomtom laat het hier afweten en we kunnen de plek niet vinden, dan maar weer verder. We staan nu in Villers Bocage onder Caen. Er zijn 3 plaatsen en we staan hier nu met 9 campers, haha. Klein dorp. Kleine wandeling door de winkelstraat gemaakt, niet erg imposant. Behalve de bakker die gebakjes van €5,-- en hogere prijzen per stuk verkoopt! Volgende dag zijn we doorgereden naar Dieppe waar het vreselijk stormde. We hebben op de uiterste parkeerplaats gestaan, zonder te beseffen dat je hier erg in de wind zou komen te staan. De bus heeft staan schudden en ik heb niet zo heel veel geslapen. Rond 4 uur 's nachts heb ik nog een tijdje liggen kijken naar de golven in de haven van minstens een meter hoog! Het water was ook erg hoog, maar een á anderhalve meter onder de muur. Op een gegeven moment had ik in de gaten dat het water aan het zakken was en ben ik nog even in slaap gevallen. De volgende morgen zijn we vertrokken. Het is inmiddels woensdag. Na een tijdje heb ik het stuur overgenomen van Adrie en we zijn naar Boulogne gereden over de snelweg. Daar hebben we op dezelfde camperplek geparkeerd als op de heenweg. Boven op de klif met goed uitzicht. Dan zijn we op de fiets de stad ingereden. Eerst over de Boulevard langs de vele vissersboten (ruik je wel hoor:) en dan de winkelstraat in. Deze loopt omhoog naar de oude stad met stadsmuren en diverse mooie gebouwen. Daar zijn we doorheen gewandeld. Mooie kerk, een oud gerechtsgebouw (het Tribunaal) enz. Echt de moeite waard. Buiten de muren hebben ze een fraai park aangelegd waarin ze een model van een vikingschip hebben geplaatst op schaal, erg mooi. Ook een standbeeld op een (mini) piramide van ene Marriet die vermoord is in 1881 in Cairo en waarvoor ze in 1981 dit monument hebben geplaats. Dan weer terug naar de camper. Daar aangekomen waaide het stevig. We hebben overlegd of we zouden blijven of nog een stukje door zouden rijden. Dat laatste hebben we gedaan en ik ben naar Duinkerke gereden waar we tussen twee grote campers hebben gestaan en we geen last hadden van de wind. De volgende morgen zijn we, na een sms van onze zoon, naar Middelburg gereden waar we op de camperplek in Ramsburg zijn gaan staan en waar we nu nog staan. De 14e september hebben we een boottocht gemaakt met de FNV. Dit was de jaarlijkse kaderwaarderingsdag, een uitje voor alle vrijwilligers, wat ik tot 1 april ook geweest ben, als dank voor de inzet. Het weer werkte niet helemaal mee, maar het was reuze gezellig en ik heb veel (oude) collega's gezien en gesproken.
Dit is even het einde, we zijn monteel in Middelburg en eind september gaan we weer op weg, dan volgen er weer nieuwe story's.
Lucia