weer onderweg,

We hebben een weekje in Nederland doorgebracht. Onze kleindochter was jarig en als je beloofd dat je er zult zijn moet je die belofte nakomen.
We hebben gelijk de watertank gevuld en enkele aanpassingen gedaan wat betreft de inrichting en kledingsamenstelling.
De kraan, die ik er zomaar afgeslagen had, is gerepareerd en functioneert weer.
We hebben een bezoek aan (o)ma in Ridderkerk gebracht wat erg gezellig was.
De 3e mei zijn we naar Tholen gereden waar we aan de haven hebben gestaan. Een leuke plek. Ik was nog nooit eerder daar geweest, leuke oude stad. De 4e en 5e mei zijn we nog gebleven omdat het best een leuke stek is, maar je mag maar 3 nachten staan dan moet je (terecht) plek maken voor een ander. We konden gelijk nicht Carolien en familie bezoeken die op vakantie waren in St.Annaland.
De 4e mei zijn we naar de Dodenherdenking geweest in Tholen waar veel volk aanwezig was. De 5e mei is zondag en hier op zondag geen feesten.
De 6e mei zijn we beland in Scharendijke bij een boer waar we naast het toiletgebouw stonden en dat is makkelijk hoor. We stonden eerst aan de Grevelingenkant van de Brouwersdam en moesten de volgende dag nog even naar Middelburg en dan is Scharendijke een logische keus.
Nog even naar Middelburg om de laatste dingen te regelen en dan zijn we weer weg en geen ingezetenen van Middelburger meer. Homeless zogezegd. We hebben de camper en dat is genoeg.
Zo, we gaan weer richting Frankrijk en belanden in Sezanne waar we al eerder zijn geweest. Je kunt er terecht op een grote parkeerplaats met nog meerdere campers, genoeg plek en gratis stroom. Er stond een alleenstaande man naast ons die het wel gezellig vond dat we er waren. Had ook een Mercedesbus, maar dan een hele oude. Om half vijf ’s morgens op Hemelvaartdag kwam de vuilniswagen ons wekken. Maar dat kenden we al en sliepen lekker verder. De volgende dag zijn we naar Moulins gereden. We maken wel lange dagen en vele kilometers, maar soms is dat nodig. We hebben ons verbaasd over het natte landschap. Maar naar later bleek heeft het gigantisch veel geregend in het land. Hele waterplassen op de landerijen en zelfs de vishuisjes die aan een meer staan, normaal op palen, stonden voor een deel in het water. Wat er in zat zal nu wel drijven. Vreemd gezicht. Ik was een beetje bang dat het grasveld waar we in Moulins op staan ook te nat zou zijn maar dat viel gelukkig mee. De ‘L Allier was hier niet uit de oevers getreden. Campings zijn zelfs hier en daar gesloten, deze situatie is zelfs op het nieuws van de Franse tv geweest. Wij hebben lekker geslapen.
De volgende dag is Pradelles onze stopplaats. We zijn via Thiers en Puy en Valey gereden. Puy en Valey heeft 3 grote rotsen in de stad die ze gebruikt hebben om een giga groot Maria met kind beeld op te zetten in de kleur bruin/rood, wat je al van verre kunt zien. Op de andere staat een fort en wat de derde betreft, dat moet ik jullie onthouden want dat weet ik even niet meer.
In de stad ernaast moeten ze gedacht hebben “dat kunnen wij ook” want die hebben ook een flink beeld staan. En enkele plaatsen later ook nog, lijkt wel een wedstrijd van wie het mooiste beeld zo hoog mogelijk plaatst. Evenzogoed is het wel een aardig gezicht en we genieten van alles wat we tegenkomen. De rustplaatsen of waar we ons middagmaal nuttigen worden op het uitzicht uitgezocht.
In Pradelles komen we op een camperplaats waar de ondergrond wel zeer vochtig is en Adrie heeft moeite om de camper op het grasveld te krijgen. We laten de achterbanden (achterwielaandrijving) vlak bij het pad staan om er zeker van te zijn dat we er ook weer weg kunnen komen. Op de camperplaats hebben we een schitterend uitzicht over de bergen en dalen en een meer. Het is dan ook erg leuk om ’s morgens de gordijnen omhoog te doen en vanuit je bed te mogen genieten van het uitzicht.
De slager aan de overkant verkoopt heerlijke dingen die ik niet kon laten staan, ze smaakten goed. Het is ook zo dat je een wifi code krijgt op de kassabon waarmee we op het internet kunnen. Dus even mail checken en skypen met onze kleinzoon, die dat wel leuk vind maar ondertussen wel verder gamed! Had beloofd dat we ‘s avonds nog eens zouden skypen, maar de slager was gesloten en dus ook wifi! Zo bleek. Jammer.
Dan maar een wandeling door het dorp wat zeer oud blijkt te zijn met hele smalle straatjes enz. Ook niet al te groot maar met een gezellig dorpsplein.
Nog een meer ontdekt vanaf een hoog punt wat natuurlijk eerst moest ontdekken. Een kwestie van gewoon rondlopen en kijken of er iets is, verdwalen kun je niet in zo’n klein dorpje.
Het 10 mei en onze schoonzus is jarig. We gaan door met schrijven en vandaag 11 mei zijn we via de D906 zuidelijke getrokken naar Aniane, ook een klein dorp.
We hebben op deze route, waarbij we het op het gemak hebben gedaan, veel gezien en enkele stops gemaakt.
We zijn over het Massief de Tunarque gereden en zo op de Colt de Thort (1120mtr) beland. Een prachtig stuwmeer kwam plots na een bocht in zicht. Coördinaten 44.21159N/3.45442E. We zijn boven gestopt en later overheen gereden.
Een kasteel in Portes, Chateau du Portes, hoe kan het ook anders, op 555 mtr. Hoogte. Hier mooie foto’s gemaakt. Er stopten ook 26 motoren van een motorclub gelijk met ons, dus het was er ineens druk.
Wat ook een apart gezicht was, dat was een dam in de rivier Gard die voor de helft droog was en voor de helft overliep met een verval van ongeveer een meter. Op het droge gedeelte zitten dan mensen gewoon te bivakkeren met stoelen en koelbox enz. Bijzonder gezicht, de dam is zo’n 5 meter breed, een wegbreedte ongeveer. Ze lopen naar het water en gaan daar gewoon recreëren!
Het is inmiddels 20 graden met veel wind en staan heerlijk op de camperplek in Aniane Zuid-Frankrijk.
Vanmorgen (12 mei, moederdag) waren we vroeg op, zeven uur en rond half negen zijn we vertrokken richting Spanje. We hebben ongeveer vier en een half uur gereden via de route National, wij rijden geen tolwegen want we hebben alle tijd, en zijn nu in Sant Feliux de Guixols aan de kust ter hoogte van Gerona. Onderweg veel klaprozen gezien, hele velden worden er gekweekt net als druiven. Het is bewolkt, maar als de zon doorkomt is het heel lekker. Net naar de boulevard gelopen waar de ara’s inmiddels op het nest zitten in de palmbomen. Ze krijsen wat af daar. Straks nog even fototoestel mee om te zien of dat vast te leggen is.
Fijn dat we hier weer eens wifi hebben en water en gelegenheid om het toilet te legen (moet ook gebeuren om de zoveel dagen) en lekker temperaturen.
We hebben hier en onderweg dikke bomen gezien met gevlekte stammen (als camouflage kleding van het leger) met takken die in bogen omhoog gaan alsof ze vele vingers hebben. Zijn dit platanen of linden, wie weet het?
Wat we morgen en overmorgen doen en waar we zitten horen jullie een volgend keer.