van Portugal naar Frankrijk
Door: Lucia
Blijf op de hoogte en volg Lucia
13 Maart 2017 | Portugal, Fátima
Dax, Frankrijk 13 maart 2016
Hallo allemaal,
6 maart, nogmaals naar het plein met Fatima en kerken gewandeld. Vandaag geleerd dat het plein iets groter is dan het St. Pietersplein in Rome. Vandaag ook een man en vrouw op de knieën zien schuifelen naar het Jezus beeld (eindpunt) als boetedoening. Een lange gang. Wat de kinderen betreft, het waren gewoon 3 kinderen en dus géén herderskinderen. Een broer en zus met een nichtje die de oudste van het stel was en die er ook voor gezorgd heeft dat Fatima een eigen kapel kreeg op de plaats waar deze nu staat. Er gaan vele verhalen over hoe het jongste meisje is gestorven. Zie internet. Wel vreemd dat de twee jongsten al snel gestorven zijn na de openbaring van Fatima aan hen. Ze verscheen overigens elke maand van 13 mei tot 13 september. In oktober waren de kinderen niet op de13e op de juiste plaats maar waren er anderen die zeiden dat ze was geweest. Dit was nog even over Fatima. Er is veel over te lezen op internet voor diegene die er in geïnteresseerd zijn.
Wij gaan verder en belanden in Coimbra waar ik een wandeling, tegen de berg op, heb gedaan. Bovenin zitten nl. de fraaie oude gebouwen en staat een mooie stadswal met bogen. Coimbra is een universiteitsstad waardoor er veel jong volk rondloopt en je tegen redelijke prijzen een maaltijd kunt gebruiken. Er zijn vele studierichtingen als ik de informatie op de gebouwen mag vertrouwen. Ook diverse interessante musea staan op diverse plaatsen in de “bovenstad”. Bij één van die museums heb ik een jongeman leren kennen. KuangYiWu, 34 jaar en in de zomer werkzaam als Souschef in een restaurant in Londen en ’s winters reist hij vele landen door om de culturen en de mensen ervan te leren kennen. Hij wilde mij trakteren op koffie met iets zoets maar ik wou terug naar de camper zodat ik zei dat hij bij ons thee kocht komen drinken. Een uurtje later liep hij zoekend tussen de campers door voor zijn kopje thee. Zoals ik al zei, een aardige jongeman. Leer je ook weer van.
Het was overigens een pittige wandeling maar zeker de moeite waard. Een gezellige stad met onderin veel restaurantjes en winkeltjes, een brede rivier en een mooie camperplaats.
Verder naar Guilhufe waar we alleen hebben overnacht boven aan de berg met onderin, in de diepte, een grote stad met veel lichtjes ’s avonds. Een plaatsje onderweg, Entre do Rios hadden we eerst als camperplaats, maar daar sta je aan het water en langs de kant van de weg. Geen optie. Vandaar Guilhufe.
De 9e maart naar Baranca. Een stuk van 4 km. over kinderkopjes en als je dan al nodig moet………. ben je blij dat je weer een normale weg krijgt en een stopplaats.
Het was overigens een mooie route hoor met bergen waar de sneeuw nog op lag en prachtige uitzichtpunten. In Baranca zelf stonden we onderaan een kasteel met 23 graden op de meter. Tja, schijnt te moeten ieder keer een kasteel. Dit is het best onderhouden kasteel van Portugal. Het is dan ook erg mooi. Over de kantelen, over de daken kijkend, wandelend naar het beginpunt. De kerk bekeken en in gesprek geraakt met een Fransman die op de motor rond toert. Hij had geen zin om in de toren het Militair museum te bekijken dus namen we weer afscheid van elkaar. Het museum begint met een stenen trap naar boven voor de ingang. Binnen is van alles te zien, van stalen wapenuitrusting tot vlaggen. Pistolen in alle soorten en maten, geweren enz. Een zeer goed uitgerust museum waar je een tijdje rond kunt brengen, Eén nadeel, het is er zeer fris binnen, geen kachels hé? Het is een kasteel, haha.
De volgende dag naar Gijon aan de kust. Nog meer sneeuw op de bergen en een hoogte van rond de 1600 meter overbrugd. Een schitterende route. In Gijon veranderd het weer, hadden we onderweg nog een keer 28 graden op de teller in een dal, in Gijon blijft hij op 12 á 13 graden hangen en komt er wind en regen.
Van Gijon zelf komt weer niets terecht, net als de vorige keer. Slecht weer komt hier vaker voor in deze tijd van het jaar dan mooi weer. Helaas. We hebben de volgende dag nog geprobeerd te blijven maar zijn toch maar vertrokken na de middag want het weer verslechterd alleen maar. Op naar Santander, waar we niet eindigen. We gaan uiteindelijk naar Baracena op de parkeerplaats naast het Safaripark. We dachten dat het lekker rustig was daar, maar aan het eind van de avond stond het vol met campers. Er zijn er meer die deze plaats kennen. Ik had graag een rondje Safaripark gedaan, maar het weer werkt niet mee en dus gaan we maar verder. We gaan vandaag, de 12e naar Zumaia. Hier zijn we al eerder geweest. Tegen een bergwand met een rivier ervoor kijken we hier uit en ook hier regent het pijenstelen en de wind wakkert aan tot storm. We schudden heen en weer in de zware windvlagen. Rond bedtijd wordt de camper met de neus tegen de wind gedraaid en hopen we te kunnen slapen. Oordopjes in tegen de herrie. Ondanks deze acties slapen we zeer onrustig. Deze stad hadden we graag nog een keer bezocht, maar er is geen denken aan dat we in dit weer aan de wandel gaan. Weg weer en op weg naar La Douce France. Anglet/Biarritz was de bedoeling maar de kermisklanten hebben de plekken ingenomen en dus staan we nu in Dax. Eindpunt so far.
Lucia
Hallo allemaal,
6 maart, nogmaals naar het plein met Fatima en kerken gewandeld. Vandaag geleerd dat het plein iets groter is dan het St. Pietersplein in Rome. Vandaag ook een man en vrouw op de knieën zien schuifelen naar het Jezus beeld (eindpunt) als boetedoening. Een lange gang. Wat de kinderen betreft, het waren gewoon 3 kinderen en dus géén herderskinderen. Een broer en zus met een nichtje die de oudste van het stel was en die er ook voor gezorgd heeft dat Fatima een eigen kapel kreeg op de plaats waar deze nu staat. Er gaan vele verhalen over hoe het jongste meisje is gestorven. Zie internet. Wel vreemd dat de twee jongsten al snel gestorven zijn na de openbaring van Fatima aan hen. Ze verscheen overigens elke maand van 13 mei tot 13 september. In oktober waren de kinderen niet op de13e op de juiste plaats maar waren er anderen die zeiden dat ze was geweest. Dit was nog even over Fatima. Er is veel over te lezen op internet voor diegene die er in geïnteresseerd zijn.
Wij gaan verder en belanden in Coimbra waar ik een wandeling, tegen de berg op, heb gedaan. Bovenin zitten nl. de fraaie oude gebouwen en staat een mooie stadswal met bogen. Coimbra is een universiteitsstad waardoor er veel jong volk rondloopt en je tegen redelijke prijzen een maaltijd kunt gebruiken. Er zijn vele studierichtingen als ik de informatie op de gebouwen mag vertrouwen. Ook diverse interessante musea staan op diverse plaatsen in de “bovenstad”. Bij één van die museums heb ik een jongeman leren kennen. KuangYiWu, 34 jaar en in de zomer werkzaam als Souschef in een restaurant in Londen en ’s winters reist hij vele landen door om de culturen en de mensen ervan te leren kennen. Hij wilde mij trakteren op koffie met iets zoets maar ik wou terug naar de camper zodat ik zei dat hij bij ons thee kocht komen drinken. Een uurtje later liep hij zoekend tussen de campers door voor zijn kopje thee. Zoals ik al zei, een aardige jongeman. Leer je ook weer van.
Het was overigens een pittige wandeling maar zeker de moeite waard. Een gezellige stad met onderin veel restaurantjes en winkeltjes, een brede rivier en een mooie camperplaats.
Verder naar Guilhufe waar we alleen hebben overnacht boven aan de berg met onderin, in de diepte, een grote stad met veel lichtjes ’s avonds. Een plaatsje onderweg, Entre do Rios hadden we eerst als camperplaats, maar daar sta je aan het water en langs de kant van de weg. Geen optie. Vandaar Guilhufe.
De 9e maart naar Baranca. Een stuk van 4 km. over kinderkopjes en als je dan al nodig moet………. ben je blij dat je weer een normale weg krijgt en een stopplaats.
Het was overigens een mooie route hoor met bergen waar de sneeuw nog op lag en prachtige uitzichtpunten. In Baranca zelf stonden we onderaan een kasteel met 23 graden op de meter. Tja, schijnt te moeten ieder keer een kasteel. Dit is het best onderhouden kasteel van Portugal. Het is dan ook erg mooi. Over de kantelen, over de daken kijkend, wandelend naar het beginpunt. De kerk bekeken en in gesprek geraakt met een Fransman die op de motor rond toert. Hij had geen zin om in de toren het Militair museum te bekijken dus namen we weer afscheid van elkaar. Het museum begint met een stenen trap naar boven voor de ingang. Binnen is van alles te zien, van stalen wapenuitrusting tot vlaggen. Pistolen in alle soorten en maten, geweren enz. Een zeer goed uitgerust museum waar je een tijdje rond kunt brengen, Eén nadeel, het is er zeer fris binnen, geen kachels hé? Het is een kasteel, haha.
De volgende dag naar Gijon aan de kust. Nog meer sneeuw op de bergen en een hoogte van rond de 1600 meter overbrugd. Een schitterende route. In Gijon veranderd het weer, hadden we onderweg nog een keer 28 graden op de teller in een dal, in Gijon blijft hij op 12 á 13 graden hangen en komt er wind en regen.
Van Gijon zelf komt weer niets terecht, net als de vorige keer. Slecht weer komt hier vaker voor in deze tijd van het jaar dan mooi weer. Helaas. We hebben de volgende dag nog geprobeerd te blijven maar zijn toch maar vertrokken na de middag want het weer verslechterd alleen maar. Op naar Santander, waar we niet eindigen. We gaan uiteindelijk naar Baracena op de parkeerplaats naast het Safaripark. We dachten dat het lekker rustig was daar, maar aan het eind van de avond stond het vol met campers. Er zijn er meer die deze plaats kennen. Ik had graag een rondje Safaripark gedaan, maar het weer werkt niet mee en dus gaan we maar verder. We gaan vandaag, de 12e naar Zumaia. Hier zijn we al eerder geweest. Tegen een bergwand met een rivier ervoor kijken we hier uit en ook hier regent het pijenstelen en de wind wakkert aan tot storm. We schudden heen en weer in de zware windvlagen. Rond bedtijd wordt de camper met de neus tegen de wind gedraaid en hopen we te kunnen slapen. Oordopjes in tegen de herrie. Ondanks deze acties slapen we zeer onrustig. Deze stad hadden we graag nog een keer bezocht, maar er is geen denken aan dat we in dit weer aan de wandel gaan. Weg weer en op weg naar La Douce France. Anglet/Biarritz was de bedoeling maar de kermisklanten hebben de plekken ingenomen en dus staan we nu in Dax. Eindpunt so far.
Lucia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
