Thuis

Middelburg, 11 juni 2015

Hallo allemaal, hier is ze weer. Met het laatste stukje van de voorjaarstrip naar en door Duitsland. Wij hebben genoten van de vele verschillen die Duitsland biedt als vakantieland. Vorig jaar hebben we het Noordoosten bekeken en nu een gedeelte van het midden en zuiden, het Zwarte Woud en een stukje Moezel en dus de Eifel. Vooral Beieren is de moeite waard met zijn vele mooie kerken, gebouwen, de Alpen en de Romantischer Strasse. Het Zwarte Woud is mooi, maar wij vinden dat er teveel bomen staan, die beperken je zicht. Haha. Maar, ook hier zijn prachtige plekje te vinden. Er vliegen veel buizerds, we zagen reetjes voor de auto oversteken en een eekhoorn aan de kant van de weg heerlijk aan zijn nootje knabbelen. De bloemen geurden overheerlijk. Kastelen en burchten doemen op. Dus…….wat wil je nog meer??
Duitsland is beslist een land met voor ieder wat wils..

Wij gaan verder in Sinsheim vanwaar we de laatste berichten hebben verzonden. Helaas moest ik bij het tweede bericht de foto’s achterwege laten omdat ik na drie pogingen, die veel tijd kosten bij een Mac.Donald, het opgegeven heb. Ik zal dit proberen deze keer goed te maken (gebeurd). In Sinsheim kwamen we bij toeval langs een Auto- enTechniek Museum waar vele vliegtuigen uitgestald staan. O.a. een franse en Russische concorde en vele andere vliegtuigen, auto’s kon ik vanuit mijn rijdende positie niet zien. Je kunt er een bezoekje aan wagen als je in de buurt bent. In Freyer staat eenzelfde idee met alleen vliegtuigen. Wij zagen daar een Boeing staan. Bij Speyer zijn we via een oude brug uit 1956, genaamd “Saliërbrücke” over de Rijn gegaan en doorgereden naar (Neustadt) Duttweiler waar we de nacht hebben doorgebracht met een prachtige zonsondergang over de bergen van het Pfältzerwald. De volgende dag weer verder, want in dit dorp is echt niets te beleven, via Neustadt naar KaisersLautern, je weet wel van de voetbal, shirtjes blauw-wit vertikaal gestreept.
Zag ik toevallig in een raam hangen, haha. Voordat we naar Kaiserslautern gingen hebben we nog een zijspongetje gemaakt het Pfältzerwald in en er weer uit. Een kleine 40 kilometer erdoorheen gereden. Eerst tot Johanniskreuz onderlangs de bergwanden en door fraaie dorpjes, waar je niet wilt wonen in de winter. Stapels hout liggen daar klaar om de winter warm door te komen. Hoe doe je dat met de voedselvoorziening als er sneeuw ligt?? Leg je daar ook hele voorraden van aan?? Zo ver van de winkels en steden vandaan lijkt me geen pretje. Afijn, omhoog naar Johanniskreuz en dan hebben we weer een goede tweebaansweg naar Kaiserslautern. Een fraaie route die ik niet had willen missen. We stoppen nog even in het woud en op deze parkeerplaats staat een bron uit 1845! Niet van drinken, maar na al die jaren komt er nog steeds water uit. Vandaar gaan we westelijk en bij Birkenfeld weer naar het noorden waar we uitkomen in Traben-Trarbach. Een prachtig behouden Altstad aan de Moezel. We zijn gestopt maar we mochten daar niet parkeren en verder was er weer eens geen plekje dus zijn we doorgereden en uitgekomen voor een nachtplaats genaamd Kinsheim. Ook deze plek ligt aan de Moezel met zijn vele druivenranken tegen de bergwanden. Het stadje bestaat voornamelijk uit wijnhuizen, bergwanden waar men zijn druiven verbouwd. In de huizen verkopen ze de wijn. Enkele van deze wijnbrouwers hebben hun naam levensgroot tegen de bergwand geplaatst. Je kunt ze niet missen. De huizen in deze ene straat zijn zeker de moeite van het bekijken waard. Schitterend oude vakwerkhuizen of nieuwe in levendige kleuren als knalgeel of roze. Wij staan op het gras aan de oever van de Moezel en hopen op een rustige nacht.
Die nacht was rustig en we gaan weer verder. Net na vertrek zien we een prachtig bouwwerk wat de nieuwe weg en brug, heel hoog, aan het maken zijn. We gaan de weg op en rijden door richting huis. De laatste stop hadden we graag in Monschau gemaakt maar weer pech. Ze zijn aan het werk op dit parkeerplekje en we verwachten dat ze ’s ochtends vroeg weer aan het werk gaan. Vroeg op?? Ik dacht het niet. We komen hier een andere keer wel terug want ik weet, en zag het in het voorbij rijden, dat dit een schitterend plekje aan de Roer is. Jeugdherinnering.
We gingen dus, net als de twee andere campers, door en zijn gestopt in Roetgen. Nooit van gehoord. Maar daar hebben we geslapen onder de rook van Aken. Vandaag zijn we in één ruk naar Middelburg gereden en weer thuis voor de komende festiviteiten dit weekend.
Het waren, bijna vijf, leuke weken met diverse temperaturen en allerlei moois.
Tot de volgende keer.

Lucia