Weer thuis uit Duitsland

Middelburg, 7 juli 2014

Zo, dit is weer even het laatste verhaal van onze reis naar de Oostzee, ik hoop dat jullie weer genieten van dit verhaal.

We zijn vandaag vertrokken en via Sassnitz, het natuurpark “Jasmunde”, Lohme, Glowe via Altenkirche naar Kap Arkona gereden. De weg Lohme uit was wel bijzonder slecht. Eén helft, de onze uiteraard, was zonder asfalt waardoor we af en toe even links gingen rijden om van het gehobbel af te zijn. Wat een gaten in de weg!
Het natuurpark hebben we ook niet bezocht, o.a. omdat we de kliffen wel eerder gezien hebben, vele malen mooier, en omdat we de camper weer eens nergens kwijt konden. De rit op zich was fantastisch. De dennenbomen nemen vaak het zicht weg maar af en toe zagen we een glimp van de Kap Arkona in de verte. De vuurtoren wordt begeleid door een vierkante toren (de oude vuurtoren) op enkele meters afstand van elkaar. We hebben de omgeving op de fiets bekeken want je kunt er alleen lopend of fietsend komen. We parkeerden op een voor ons bestemde plek waar we ook de nacht mogen doorbrengen en dat doen we dan ook. Het is hier heerlijk rustig. Vanuit de Kap kun je naar Vitt. Vitt is een authentiek vissersdorpje met (helaas) ook veel toerisme. Veel eetgelegenheden en kleine cadeau shopjes. De huizen zijn allen bekleed met rieten daken en de kerk staat boven op de heuvel, lekker veilig. Het dorp ligt aan het water, je loopt er zo de zee in. Ik heb nog enkele steentjes meegenomen van het strand. Hier aan de kust wordt veel barnsteen gevonden. Maar of dat van mij dat ook Is??
We hebben gratis gestaan vannacht op Kap Arkona. De afsluit boom is niet meer naar beneden geweest en we waren al zo vroeg wakker, dat we om 07.15 uur zijn vertrokken. Betalen konden we niet aangezien de betaalcontainer met sloten en een grote steen voor de deuren afgesloten was. Zelfs een dief kan er zo niet in komen, haha.
We rijden dan het eiland westelijk af en komen bij Dranske terecht, verder kun je daar niet. We kijken vanaf de parkeerplaats naar het grote eiland Hiddensee met de witte vuurtoren, “tietenufer” genaamd. We blijven even staan om koffie te drinken en gaan dan weer verder. We nemen de pont, de “Wittower Fähre”. Deze heeft geen vaarschema maar komt als er iets of iemand staat te wachten. Het is een leuke open veerpont en hij doet er vier minuten over de oversteek. ’T Is de moeite niet, maar wel leuk. Dan gaan we door naar het eiland Ummanz en rijden tot vlak voor het plaatsje Haide. Daar parkeren we de camper en lopen naar de kust om wederom het eiland Hiddensee te ontwaren met de vuurtoren die nu echter veel verder van ons vandaan staat. We genieten een poosje, lekkere zittend in het gras aan de oever.
Daar vandaan rijden we door het dorpje Haide en zo weer het eiland af, richting Stralsund. Net voor de brug rijden we Altefähr nog even in en die verrast ons met een bijzonder aangelegd strand. Op het strand hebben ze grote houten draaibare ligstoelen neergezet waar je met 2 personen op kun zitten of liggen. Je draait, als je dat wilt, de stoel gewoon met de zon mee. Beschikbaar voor een ieder die er gebruik van wil maken. Een houten plateau waar diverse mensen op kunnen liggen en/of zitten. Hier zitten groepjes jonge mensen bij elkaar. In het water hebben ze een trap gemaakt die geleidelijk naar beneden gaat en een, ik noem het maar rolstoelbaan, wandelstukje met leuningen aan beide zijden waar je ook zo het water in kunt lopen. Beide dus hulpstukken om in het water te kunnen gaan zwemmen of pootje baden zonder over stenen te hoeven lopen. Het strand ziet er leuk en schoon uit. We gaan verder over de lage brug bij de Ström-Stralsund. Ik kan gelijk foto’s van de hoge burg nemen die we op de heenweg hebben gehad. Hiermee beëindigen we het bezoek aan Rügen. We hebben er van genoten. Een eiland wat we iedereen aanraden een keer te bezoeken. Het is er niet koud zoals we verwacht hadden en wij hebben veel mooi weer gehad. Het heeft een zeer afwisselende natuur, bijzondere vogels, zoals de zeearend, en witte kliffen. Hoewel….maar een klein stukje hoor. Het is geen Dover of Ault (Frankrijk).
We komen uiteindelijk aan in Waren (Müritz) waar we overnachten op een camping en voor het eerst Kurtax moeten betalen. De Kurtax vergelijken we maar met de toeristenbelasting in Nederland, want daar bestaat dit fenomeen ook! We vinden het wel erg vreemd dat we moeten betalen als we het strand op willen. Daar heb je dan een kurtaxkaart voor nodig, te verkrijgen in je hotel, camping of andere verblijfplaats.
We zijn door een prachtig landschap gereden, maar vannacht regent het.
De volgende dag gaan we rond 11 uur weg en komen terecht in Röbel. Een lief oud plaatsje met vakwerkhuizen en een meer. We lopen even rond en gaan dan weer verder. Langs velden met wilde bloemen. Klaprozen, korenbloemen, kamille enz. We vermoeden dat deze gekweekt worden voor het zaad. Het is een prachtig gezicht al die bloemen. We rijden over binnenwegen en sommige zijn soms zo slecht dat Adrie er niet eens in wil gaan en we iets anders moeten verzinnen. Het rijden op deze manier zorgt ervoor dat we veel dingen buiten het gebied tegenkomen. Oude boerderijen, huizen, stallen. Dorpjes waar je normaal niet komt. Wegen die geasfalteerd zijn, maar intussen deze laag een eind kwijt zijn geraakt en dan komen de kasseien tevoorschijn. De bus wordt met enige regelmaat getest, haha. En wij ook!
We belanden in Havelberg waar we op het “Camping Insel”, een heus eilandje, buiten de camping een plaatsje innemen. We wandelen een stukje van het eiland af naar een ander eilandje waar de Alt Stadt op ligt. Alles verbonden met de nodige bruggen. De rivier de Havel zorgt voor het nodige water rondom.
We verlaten Havelberg door over de brug en de Havel te rijden. We dachten op de N107 blijven maar de Mio besliste anders en stuurt ons over een grote brug en de brede Elbe. We pakken de eerste afslag en gaan weer vice versa terug naar de N107 om zo via allerlei b-weggetjes, wat wederom erg leuk was, in Maagdenburg te komen. We zijn daar rond de middag binnen maar het is zondag en markt. Zondag betekent vrij parkeren maar we staan op een busplaats en dat voelt niet goed. Adrie gaat op onderzoek uit en we verplaatsen al snel naar de camperplek achterlangs de marktkramen. Voor we daar zijn worden we tegengehouden door de marktmeester. Die wil eerst geld zien. We snappen het niet helemaal, op zondag vrij en toch betalen, maar we doen het maar en we kunnen dan doorrijden en als eerste een leuk plekje uitzoeken.
We eten en gaan de stad in. Zondag’s is alles dicht, maar één gebouw is open. Het “Grüne Haus”, wat niet groen is maar roze!! Ik zal een foto toevoegen. We hebben veel kerken, de dom en allerlei gebouwen gezien en bekeken. Mooie stad. De stad van de Maagdenburger bollen. Een symboliserend beeld van twee paarden met de bal aan kettingen ertussen is er uiteraard ook. De volgende dag gaan we verder, het regent nogal wat en dan ga je niet nog even een stukje lopen, wel jammer want we hebben nog niet alles tot in detail gezien.
Op maandag rijden we dan door een heuvellandschap naar Salz-Gitter waar we naast een lieflijk meer staan. Het Duitse elftal moet vanavond om 10 uur spelen en vooraf was er feest in het dorp naar we hoorden. Er was een Duitse camperaar die op diverse plekjes is gaan staan maar zijn ontvanger wilde, helaas voor hem, niet werken. Balen. Alle andere ontvangers deden het wel en het was dan ook erg stil op ons kampement. Een tijdje althans, na twaalven begonnen de auto’s toeterend rond te rijden en dat heeft een tijdje geduurd.
Het spel was echter niet op trots op te zijn, de Duitse reporter vroeg zich zelfs af of ze slaappillen hadden gekregen bij het eten, haha. Ik was ondanks de Duitse overwinning vroeg wakker en we zijn dan ook op tijd weer op pad gegaan. Leuke plaatsen en wederom mooie uitzichten waren ons deel. Bergen, bossen, een leuk bergpad wat ons slingerend tot de top bracht, enz. Nu staan we in Rheda. Kostte moeite om er te komen met de verschillende omleidingen.
We kwamen op onze eerste keus, hier stond een prachtig slot met een grote slotvijver waar een zwaan met jongen zwom. Aan het bospaadje vonden we schitterende, lekker ruikende, bloemen. Een leuk wandelingetje gemaakt rondom het geheel en zeer genoten. Op naar de volgende plek want de staplaats bij het slot was niet bijzonder, ook de volgende niet, dan weer 7 kilometer door en ja hoor, in het bos bij een meer. We stonden alleen, maar dat geeft niet altijd. Huizen en een hospitaal dichtbij. Heerlijk rond het meer gewandeld en alle planeten die uitgebeeld op zuilen staan bekeken. Op een terras in de zon een koel biertje, super. Er stond veel wind en onze parasol waaide ging de lucht in en belande zo’n 10 meter achter ons tussen het publiek weer op de grond. Geen gewonden gelukkig. Haha.
We zijn verder gereden, met een stop aan de Rijn bij Emmerich, en hebben nog in Geertruidenberg overnacht aan de haven.
Intussen zijn we weer op ons oude stekje, Middelburg en omgeving.
Dit was het dan weer even, ik hoop dat ik jullie heb kunnen laten meegenieten van onze reis naar de Oostzee en dat jullie een indruk hebben gekregen hoe het er daar uitziet en aan toegaat. Vragen kun je altijd stellen hoor die zal ik dan zo goed mogelijk beantwoorden.
Wanneer we weer vertrekken, en waar naar toe? Dat zien jullie dit vanzelf als je weer een mail ontvangen. Graag tot een volgende keer.

Lucia