Rügen en Oostzeekust

Prora, 25 juni2014

We waren gebleven bij Puttgarden. Daar hebben we geen gebruik gemaakt van de camperplaatsen die er waren, allen saai, duur en zonder voorzieningen. Alleen Burg zou in aanmerking komen maar daar was het kermis en de bijbehorende wagens stonden op de parkeerplaats. Het was er gezellig druk, dat wel, maar we zijn toch maar doorgereden naar Grossbrode. Daar hadden we een leuke plek aan de haven. Je kunt er leuk fietsen als je tenminste weet welke straat er doodloopt, want dat zijn er vele. We zijn naar de brug naar de Fehmarn brug gefietst en dan naar Grossbrode am Haffe, die weg liep dood. Terug en nog één en ander geprobeerd. Uiteindelijk belanden we weer aan de kust en gaan we op een smal wandelpaadje dwars door de tarwevelden al fietsend terug naar ons campertje. Moet wel vermelden dat we bij het laatste stuk op moesten passen dat we niet 3 meter naar beneden zouden vallen want het paadje liep wel erg dicht langs de afgrond. Erg leuk gefietst zo.
Na Grossbrode zijn we afgezakt naar Scharbeutz, leuke weg met gezellige toeristische route. Daarvandaan naar Lübeck waar we de oude grens passeerden tussen Oost- en West-duitsland. Zo door naar Rosenhagen waar we wilden gaan overnachten. Slechte plek. € 10,-- om op een parkeerplaats te mogen staan met verder geen voorzieningen. Kaal en open. Dan verder en we komen op oude wegen die door de tanks geheel kapot zijn gereden. Ze zijn weer gerepareerd en lijken nu op een Mondriaan schilderij. Allemaal vlakken maar dan zonder kleur. We rijden naar Beckerwitz over hobbelige wegen en zien dan de van plaatjes bekende blokkendozen. Flats. We rijden door een dorpje wat nog niet is aangepast en alles is even oud en een wat ooit een mooi vakwerkhuis is geweest ligt er leeg en verhabbezakt bij. Hier moet nog één en ander opgeknapt worden. De camping in Beckerwitz Strand is simpel en klein maar het sanitair is goed en schoon. Hij ligt op 50 meter van het water en er is voldoende wandelgelegenheid waar we de volgende dag gebruik van maken. We zien dan zwanen in de zee die aan het grazen zijn, de hoge kustlijn (klei met begroeiing) zit vol zwaluwgaten en de zwaluwen vliegen in grote getalen af en aan om de jongen te voeren. Na de bocht zien we het eiland Poel en lopen we door naar de jachthaven waarna we bovenlangs tussen de bomen door terug kunnen lopen. Onderweg zien een bonte en zwarte specht maar deze laten zich niet gemakkelijk fotograferen. We blijven een hele tijd observeren en proberen, maar een onderkant is alles wat ik op de plaat kan krijgen. Haha. Er zijn hier geen winkels in de buurt en zodoende gaan we morgen weer verder.
Dit doen we inderdaad, de reis gaat naar het eiland Poel waar we gisteren slechts uit de verte naar konden kijken. We parkeren aan het begin van het eiland maar rijden wat later verder het eiland op en parkeren nabij het strand. De prijs die wij moeten betalen is het dubbele van een “normale” auto. Zij één euro per uur, wij twee. Dit vinden we zeer oneerlijk en als de parkeerwachter komt rijden we snel weg en gaan terug naar de eerste plaats om aan de picknicktafel te eten. Daarna rijden we door en komen in Stove waar een molen staat, we parkeren even en kijken wat rond. We rijden door tot we de vuurtoren bij Bastorf links zien staan op een heuvel. We moeten een stukje terug. Het is zeker de moeite waard, een grappige vuurtoren. Helaas komen er net twee bussen met toeristen dus is het plots beredruk. We lopen na een half uurtje terug naar de camper en blijven lekker nog een poos op de parkeerplaats staan. We drinken thee en later maak ik worteltjes met verse scholfilet. Rond zeven uur vertrekken we, want we moeten nog een plekje voor de nacht hebben. Dat blijkt niet mee te vallen. Bij de eerste is de weg aan beide kanten afgesloten en dus moesten we nog een eindje rijden voor de volgende. In Bargeshaven gingen we tanken en zagen achter ons de camperplek die eigenlijk vanaf 18.00 uur gesloten zou zijn (een bedrijf met enkele plaatsen). Het hek was nog open dus wij erin. Het was niet de geplande, maar ook goed. We waren moe. De volgende dag rijden we vroeg weg en dwars door Rostock. Het regent, dus de stad bezoeken is niet aan de orde helaas. Dat vinden we jammer want wat we zien bekoord ons best. Vooral de haven met zijn leuke huisjes en kramen. Na Rostock komen we op de E20 en rijden, met twee korte stops door naar Greifwald waar we al vroeg zijn zodat we de stad nog even in kunnen fietsen. Het is net aan het opklaren. Fietsen afladen en gaan. Prachtige Hanze- en Universiteitsstad. Veel oude gebouwen die opgeknapt zijn. Vooral de markt ziet er met de vele kleuren en leuke verschillende gevels mooi uit. De Universiteit is grandioos en wordt gesierd door een standbeeld uit 1856 wat daar geplaatst is 400 jaar na oprichting, 17 oktober 1456, en toen geopend door de rector die tevens de burgemeester was. We hebben hier genoten van de stad en museumhaven.
Ook nu staan we bij een bedrijf met mooie camperplekken en alle voorzieningen.
De 20e juni gaan we verder en met enkele stops tussendoor komen we in Bansin op een camperpark middenin het bos en vlak bij het strand. We staan nu op ongeveer 10 km. van de Poolse grens en willen daar morgen bij droog weer op de fiets naartoe.
Eén stop maakten we in Wolgast waar we door de stad hebben gewandeld. We stonden aan de andere kant van de ingang naar de Peeneström, een binnenmeer nabij Usedom, en moesten dus over de brug. Deze ging ook nog open voor het scheepverkeer, ze hebben daar vaste tijden voor. Wolgast is een Alt Stadt en was erg leuk om door te wandelen. Ook hier is al veel gerestaureerd. Eén vakwerkhuis is nu aan de beurt voor een renovatie en er is veel werk aan zoals we konden zien. Ooit was er een Hollands bruggetje over het watertje bij de museumhaven maar deze is inmiddels vervangen door een vaste houten brug. Veel mooie vakwerkhuizen, prachtige gevel aan het Radhaus, enz.We hebben er een uur rondgewandeld voor we weer verder gingen.
Vandaag, de 21e, zijn we op de fiets naar Polen geweest. Het eerste deel ging door een bos met veel hoog en laag gebied, dus lopen en weer naar beneden sjezen. Steunen en zuchten als we weer naar boven moesten. Maar gelukkig zijn er meer die daar last van hebben, haha. Dan gaat de weg bij Bansin over in een kilometerslange promenade met een gescheiden voet- en fietspad. We zien het ene na het andere fantastisch mooie grote huis voorbij komen. Wellicht van de vroegere high society. Alles omgebouwd tot appartementen voor de verhuur aan toeristen of hotels. Verder veel eet- en drankgelegenheden en visrookerijen met directe verkoop. Je kijkt je ogen uit naar de luxe die je hier ziet. Eén hotel springt eruit, deze heeft terrassen neergezet of ondergrond van een soort palm en in alles kamers en zalen zie je grote kroonluchters hangen!
Ook een heus nieuw winkelcentrum, met alle bekende dure merken, is opgezet en loopt tot boven de zee. Boven de winkels kun je dan weer een huisje of kamer huren. Als we bij de Poolse grens komen maken we uiteraard een enkele foto en dat doen we allemaal, een opstopping van mensen met en zonder fiets. Het is gewoon een stopplaats voor toeristen. We rijden Polen nog even in naar het in het Duits genoemde Swinemunde, in het Pools: Swinoujscie (met een ‘op de S en s). Een drukte van jewelste met vele toeristen kramen. Van alles te koop, vooral veel dingen die je niet nodig hebt. Sjawltjes, snoep, kraaltjes, kettingkjes enz. enz. We lopen even het strand op en daar is het leeg in vergelijking met de Duitse stranden die vol staan met strandkorven die je kunt huren om lekker uit de wind te zitten. Als we terug willen begint het te regenen en beschermen de regenjassen (in het verleden van de FNV gekregen bij een uitje in Dordt) ons niet meer, vorige keer al wat ingescheurd en nu helemaal. Jammer dan maar schuilen.
Het stort en we moeten echt even wachten. Dan gaan we terug en 6 uur later komen we weer bij de camper terug. Moe maar voldaan.
Volgende dag gaan we terug naar Greifswald voor een overnachting. Maar voordat we daar zijn hebben we al veel gezien. In Usedom (een plaatsje in “Natuurpark Insel Usedom”) komen we bij een monument, geplaatst in 1928 ter gelegenheid van het feit dat men 800 jaar geleden (1128) tot het christendom is overgegaan. Ook is er een leuk haventje waar een Nederlandse oude Aalsteraak ligt die oud en vele malen verbouwd is. Recentelijk door een Amsterdams koppel die nu aan verhuur doen.
In Karnin, 5 km.verder, stuiten we op een zeer oude spoorhefbrug met een verleden.
Deze is gebouwd als draaibrug, een draaibaar middengedeelte en twee bogen vast verbonden met het land. Deze is nog een keer verbouw zodat er een vast middengedeelte kwam en zo werd het een spoorhefbrug. In 1945 hebben ze de hefbrug omhoog gebracht en de buitenste vaste delen opgeblazen toen de russen Duitsland binnen trokken. Sindsdien ligt het erbij zoals nu nog steeds. In Mönchow stuiten we op een zeer oud Evangelisch kerkje met vanuit de tuin een schitterend uitzicht op het Peeneström meer. Dan hebben we de blauw geverfde Zeckerine Brücke nog en het sculpturenpark nabij Katzow. We hebben vandaag veel gezien én geleerd.
We gaan vol verwachting het eiland Rügen op via Stralsund en de brug, de “Rügendamm”, over de Oostzee die land en eiland verbind. We wilden via Gustow maar namen de verkeerde brug, er zijn er nl. twee. Eén nieuwe hoge en een lage en laat die laatse nou net de goede zijn die we niet nemen?? Haha. Kost weer kilometers. We slaan af naar Garz en laten Gustow maar voor wat het is. In Garz doe ik nog even inkopen in een super winkel. Alles vers en zelfs een saladebar. Yum. Ik neem lekkere warme kippenpoten mee en van de saladebar ook het nodige. We eten vandaag erg lekker en luxe. Van Garz rijden we naar Putbus. Enkele kilometers na Putbus schieten we een weggetje in om even wat te eten en zien dan een groot aantal zeearenden rondvliegen. Prachtige grote vogels. Eén wil wel op de foto en vliegt extra laag de lieverd. Na het eten en de arenden rijden we naar Sellin en daar gaan we op de camperplaats staan. Sellin is een leuk plaatsje en de wisselplaats van twee stroomtreinen. Hier ligt een klein stukje dubbelspoor. Het is een lieftallig stationnetje wat in een grote rookwolk verdwijnt als de beide treinen doorrijden en even stoom afblazen. Adrie stond bij het eind van het perron en daar was de meeste rook te vinden. ’s Avonds hebben we een leuke wandeling gemaakt door het duin naar de pier. Deze pier is een beetje bijzonder en bijzonder mooi. Op de pier een eind in het water hebben ze een duikcabine gemaakt waar je mee onder water kunt tegen een vergoeding uiteraard. Het is een eivormig zilverkleurig geheel en gaat traag naar beneden. Als het mooi weer is en de zon in het water schijnt, nu is het avond, kun je vast veel vissen zien. Wanneer je onder water bent krijg je een 3D film te zien. Heel apart. Wij zijn door het stadje terug gewandeld en lekker in bed gekropen. Volgende dag, het is inmiddels 24 juni, gaan we eerst naar Thiessow. Geen succes, geen parkeerplaats te vinden en erg saai gebied. Wel het onderste puntje aan de Oostkant. Dan snel terug richting Sellin en naar Binz, ook daar druk. We rijden door naar Prora waar we een camperplaats treffen in de middle of nowhere. Vandaar gaan we op de fiets naar Binz, 6,5 km., en kijken even rond. Als we terug gaan vinden we in Prora het prestige project van Hitler. Vijf kilometer aan 6 etages hoge flats aan eén stuk. Deze waren bedoeld voor de arbeiders die daar een vakantie konden houden. Het project werd een mislukking en 5x zo duur als gepland en het werd oorlog. De bouw begon in 1935en was in 1939 afgerond. Momenteel proberen de delen hiervan te verkopen en zo te behouden. Enkele stukken doen al dienst als Disco en restaurant. Ze hebben een klein deel ingericht als museum.
NVA: Nationale Volksarmee der DDR in Prora.
Het is helaas alweer laat. Daar je er veel tijd voor moet uittrekken laten we het maar zo.
De laatste dag van dit verhaal gaat over het plaatsje Sassnits. We fietsen vanaf de cameprplaats die kant uit. Het is niet zo ver, slechts 13 kilometer. We waren van te voren gewaarschuwd dat er veel “vals plat” (stiekem zachtjes omhoog gaan) in zou zitten. Nou, dat klopt. De helft ongeveer plus (dus extra) nog eens 20% behoorlijk omhoog trappen. Sassnitz ligt op een heuvel. Pffffff. De zon schijnt, maar we fietsen tussen de bossen door lekker koel.. We komen nog een heel stuk van het voormalig “vakantieoord voor de arbeiders” tegen. Dit stuk is echter helemaal kapot en staat op instorten, hier is mijn in ziens geen renovatie meer mogelijk. We rijden over het fietspad waarmee dit eiland rijkelijk is voorzien. Slechts een klein stukje moesten we zonder doen en een brug over tussen de vangrail en het hekwerk, niet fijn. In Sassnits ligt een Engelse duikboot (de H.M.S. Otus Oberon class, als attractie en heel gezellige haven. We hebben dan ook een broodje met vis tot ons genomen bij één van de vele bootjes die broodjes vis verkopen. Er wordt hier veel vis gerookt.
We zijn gezellig naar beneden gesjeesd op onze fietsjes maar als we het oude gedeelte willen bekijken moeten we weer klimmen. Het is allemaal niet groot maar wel leuk en zeker oud. Panden uit begin 1900 en zelfs een Hans en Grietje huisje inkl. koekjes, maar die lagen binnen. We hebben de twee kilometer lange pier afgelopen en terug en de vele aanbiedingen om mee te varen bekeken. Je kunt hier opstappen om langs de witte rotsen, kliffen, te varen of op zee te gaan vissen. Als je de reclame moet geloven vang je erg grote vissen die bijna niet te tillen zijn.
We hebben er de hele dag doorgebracht maar niet over de machtige brug naar beneden of boven gewandeld ( jammer). Deze slingert over de haven zo naar boven en is minstens een kilometer lang en erg mooi. We fietsen weer terug en vrijwel alles nu naar beneden, lekker simpel en snel. Moe en voldaan komen we om een uur of vijf weer thuis.
Dit waren weer de belevenissen tot aan 25 juni. Ik hoop dat jullie ervan hebben genoten en uitkijken naar het volgende stuk.

Lucia