Leuke dingen gebeuren ook in Nederland

Zaterdag 17 mei 2014

Ik was niet van plan iets over de periode dat we in Nederland zijn iets te schrijven, maar er zijn dingen die indruk maken op een mens.

We overnachten tijdens ons verblijf met de camper veel op de mix-parking Ramsburg in Middelburg, camperplaats van de Roompot in Kamperland en nu ook in Zierikzee. Overdag vertoeven we soms in ons oude huis, waar we met enige regelmaat worden voorzien van een heerlijke maaltijd, of we staan in Veere bij de sluis, Neeltje Jans, Veerse Dam en Westkapelse dijk. We houden ons bezig met luie dingen zoals Sudoku spelen op de E-reader, lezen of klussen aan de auto en als het er is internet (gratis wifi plekken).

Op een zondag staan we aan de Westkapelse dijk. Het is aan het eind van de middag tegen zessen en de meeste auto’s en campers zijn al vertrokken. Zien we plots een Dacia (auto) zachtkens en heel beheerst naar beneden rijden. Het is opkomend water en er zijn nog slechts twee meters te gaan eer het water tegen de dijk aankomt, oeps. Een Duitser met vrouw en kind rijden het strand op en willen dan weer snel omhoog. Draait snel en trekt hierdoor de banden in het zand. Vast. Paniek, nog harder gas geven. Steeds dieper gaan de banden. Dat gaat niet meer lukken zonder hulp. Adrie gaat op pad, zelf kan ik helaas niet helpen met mijn nog steeds pijnlijke polsen. Ik maak de foto’s. Adrie neemt twee matjes mee om onder de banden te leggen. De mensen pakken de eigen matten uit hun auto en leggen die alvast voor de wielen. Die van ons zijn dan niet meer nodig. Er komt versterking voor het duwen van de andere kant, enkele jonge mannen. fijn, gelukkig. Er wordt geduwd, maar de vrouw, die nu achter het stuur zit, geeft nog steeds te veel gas waardoor het niet lukt de auto vrij te krijgen. Het water stijgt. Dan stapt er één van de jonge mannen achter het stuur en deze lukt het om de auto vrij te krijgen. De voeten staan dan al in het water. De auto wordt voorzichtig richting stenen gereden een eindje verderop en zo naar boven. Wauw. Gelukt! De man en vrouw komen ons hartelijk bedanken. Ik vraag nog om hun emailadres om de door mij gemaakte foto’s door te sturen. Dan gaan ze er als een speer vandoor en zijn ze weg. Een les die ze niet snel zullen vergeten denk ik zo. Het kind had nog gezegd dat het gevaarlijk was, maar pa zei dat het wel mee zou vallen. Volgende keer zal hij misschien wel luisteren?? We hebben nog een foto gemaakt van de plaats waar de auto stond terwijl het water de plaats waar de banden ingegraven waren onder het water verdwijnt. Ook die wilden we opsturen we maar op, zodat de mensen weten aan welke kleine ramp ze zijn ontkomen. Helaas, de man heeft (mogelijk door de stress) een verkeerd email adres opgegeven, jammer. Hij zal ze waarschijnlijk nooit zien.

We zijn al weer bijna 3 weken in Nederland en de temperaturen hebben ons (nog) niet weggejaagd. Als het weer zo blijft, blijven wij ook nog even. Ons fietsenrek moet aangepast worden want deze begon de deur te beschadigen en dat is niet de bedoeling. Er wordt aan gewerkt en een week geleden hebben we de fietsen er weer opgezet.
Inmiddels zijn we al bijna twee maanden in Nederland, niet zo erg want het weer is niet onaangenaam. Af en toe iets te koud, maar het regent in ieder geval niet hele dagen. We hebben afscheid genomen van de oma van schoondochter en van een oom van Adrie. Onze poes, die indertijd door onze zoon en schoondochter aangekocht was, hebben we op de prachtige leeftijd van 20 jaar in moeten laten slapen. Dit zijn verdrietige dingen.
We hebben gelukkig ook heel veel leuke dingen meegemaakt zoals enkele verjaardagen waarbij we weer wat familie, bekenden en vrienden hebben gezien. Een etentje bij vrienden in Driewegen was ook erg leuk. Ze hebben zelfs de was in de machine gedaan en gedroogd en de volgende ochtend een heerlijk ontbijt voor ons verzorgd. Ook in Breskens zijn we goed onthaald, bij beiden mochten we op hun terrein overnachten en kunnen we een drankje nemen zonder nog een eind te moeten rijden. Bij een broer van Adrie naar verjaardag geweest waar we vele leuke foto’s te zien kregen van onze nicht die in Burundi getrouwd is. Wat een mooi gebied en prachtige omgeving. Ooit met de camper daarheen?? Lijkt me leuk.

Tijdens één van onze dagen op de Schotsman, het was al wat laat in de middag begin avond, dat Adrie een surfer ontwaarde in het midden van het Veerse Meer die niet meer op zijn plank kon komen. Hij hield hem in de gaten en ik vroeg of er niet een surfer, die niet moe was, even kon gaan kijken hoe het met hem was. Wij konden aan de kant verder even niets doen. Een Duitse surfer is gaan kijken en gelukkig kon de man op eigen gelegenheid naar de kant zwemmen. Een Belg!! Hij was verschrikkelijk moe, maar blij dat hij weer aan de kant was. We denken dat hij geen idee heeft gehad van de “stille” begeleiding vanaf de kant. Wij hebben niets verteld en alleen maar gadegeslagen en hadden, indien nodig, een reddingboot gebeld.

Op Neeltje Jans hebben we een jonge zeehond gezien, nog wit, en enkele dikke ouderen. Ze lagen te zonnen. Altijd weer leuk en fijn om te constateren dat er steeds meer bij komen.
We zijn met twee kleinkinderen nog een midweek naar Sunparcs in België geweest en daar genieten we altijd heel veel van. Lekker zwemmen, midget golf, bowlen énnnnn lekker eten.
Vandaag, 17 mei, zijn we van Kamperland langs de zuidkant van Noord-Beveland via Geersdijk, Kortgene naar Colijnsplaat en zo naar de Zeelandbrug gereden. Vanaf de Zeelandbrug zag ik twee bruinvissen zwemmen. Eerst dat ik aan dolfijnen maar die zijn hier niet. Vanaf de Zeelandbrug zag ik twee bruinvissen zwemmen. Eerst dat ik aan dolfijnen maar die zijn hier niet. Op Schouwen-Duiveland is aan een parkeerplaats waar we voor de koffie zijn gestopt. We zaten rustig aan de koffie toen er een man ons aansprak. Hij (Michiel Floresse, zoon van een bekende (?) Vlissinger genaamd Fred) maakt introductiefilmpjes voor de specolympics die op 13 3n 14 mei gehouden worden in Friesland. Deze olympics zijn voor verstandelijk gehandicapten en voor iedereen toegankelijk. Alle deelnemers krijgen na afloop een medaille.
De vraag was of wij de reclamevlag, die hééél erg groot was, even op wilden houden terwijl hij dat dan filmde. In alle provincies wordt een leuk fimpje gemaakt. In Rotterdam bij de Euromast en hij ging nu verder naar Eindhoven. Wat zou hij daar gebruiken?? Ik denk het wel te weten. Haha. Hij heeft ook nog anderen voor het ophouden van de vlag gevraagd dus of wij er in voor komen is maar de vraag. Toch leuk om te doen. Thumb up.
Na de middag zijn we naar de camperplaats in Zierikzee gereden en vandaar op de fiets de stad in. Het is heerlijk weer, dus geen ramp hier te zijn.

Dit waren enkele dingen die we meegemaakt hebben en het vermelden waard vonden. Hoop dat jullie er van genoten hebben. Tot de volgende keer maar weer.

Lucia