einde overwintering

27 februari 2019, Ervidel, Portugal

Lieve mensen,

Het is alweer enige tijd geleden dat ik iets van me heb laten horen. Enerzijds vanwege het feit dat ik niet zo veel te vertellen heb omdat de plaatsen waar we waren al eerder besproken zijn, anderzijds omdat we niet zo heel veel bijzonders hebben meegemaakt.
We hebben hoofdzakelijk vertoefd in Faro op de parking naast het vliegveld. Omdat er met enige regelmaat door de TAP, dat is de Portugese vliegtuigmaatschappij, door de week oefent op het vliegveld met aankomen, landen en doorstarten en dat de hele dag door, zijn we dan ook wel eens naar andere plekken gereden. Als we wel bij het vliegveld stonden ging ik op de fiets naar Faro om te winkelen of zomaar eens rond te kijken. Hierbij stuitte ik op een dag op een mooi park nabij het oude Fort. Hier zaten pauwen met jongen. Erg leuk zoals die beesten zich gedragen tussen de mensen. Eén pauw hield een hele bank bezet door er gewoon op te gaan staan. Kom er niet aan want hij was van hem. Haha. Een leuke kleine fontein met in het midden een beeld van een kikkerman en vrouw die daar zaten te sjansen. Al met al een leuk park.
Ik heb voor het eerst met de jeu de boule ballen gespeeld en geleerd van Sjan en Peter hoe het spel gespeeld wordt. We hebben heel veel nieuwe mensen leren kennen, lieve en minder lieve. We hebben in Ikea gegeten, maar ook met oude vrienden in de Pingo Doce, een supermarkt met restaurant gedeelte.
In de maand januari zijn we de parking in Faro ontvlucht, het was er vreselijk druk met campers, heb er op een avond 103 stuks geteld. We zijn dan naar Ayamonte, Spanje, gereden waar we een volle gasfles hebben gehaald, en de nodige medicijnen ingeslagen. Is erg goedkoop in Spanje en de apotheker vertelde dat ze vele Nederlandse klanten hebben. Snap ik best, met die Nederlandse prijzen is het begrijpelijk dat mensen dingen meenemen en zo kostenbesparend werken.
In Ayamonte hebben we ook geslapen op een parking zodat we de stad nog een keer in konden. Een leuke wandeling gemaakt en over de rivier de Guardiana gekeken naar Vila Real aan de overkant, wat Portugees gebied is. Ook was er een shoarma zaak en we hebben dan ook heerlijk shoarma gegeten. Net iets anders dan in Nederland, maar erg lekker.
Van Ayamonte zijn we dan naar Huelva gereden, over de 431 via Lepe. In Lepe zagen we de diesel voor een wel erg lage prijs aangeboden, € 1,089, die houden we in gedachten voor als we terug gaan. In Huelva gaan we op de boulevard kijken, prachtig is het geworden, alles nieuw. We hebben aan een tafeltje gezeten, er staan er velen voor iedereen beschikbaar, en hebben een toetje als ijsje gegeten, haha. Ik dacht dat ik een ijsje gekocht had, maar dat bleek een toetje te zijn wat moest ontdooien, die talen ook!! Evenzogoed hebben we het als ijsje opgegeten, het was erg warm, en het smaakte heerlijk.
Daarna naar de camperplek, deze is naast het gigantisch grote beeld van Columbus. Columbus is van hieruit vertrokken en begonnen aan zijn ontdekkingsreis naar Amerika. We hebben lekker geslapen aan de splitsing van twee rivieren, de Rio Tinte en de Odiel. De Odiel verdwijnt wat zuidelijker in zee.
Dan gaan we langs het industriegebied naar de 464 (weg) en via Mazagon naar het einde van deze weg. Bekenden hadden verteld dat ze “ergens” een leuk plekje aan het strand kenden en dat hebben we gezocht maar niet gevonden. Het einde van de weg was een soort parkeerplaats met een hoop vuilnis. Daar wilden we niet staan en zijn terug gereden. Ook hebben ze bijna aan het einde van de weg, als je door zou lopen kom je bij de rivier Guadalquivir die naar Sevilla gaat, is een compleet vakantiedorp gebouwd, zo zonde van de omgeving. Hier is nl. een prachtig natuurgebied dat “Donana” heet. Afijn, we zijn terug gereden en vonden een paar mooie parkeerplaatsen nabij de zee. Je hoefde alleen maar even naar beneden te gaan om het strand te bereiken. En prachtige parkeerplaats met vele BBQ`s voor iedereen beschikbaar en daar werd op zondag volop gebruik van gemaakt. Nog nooit zoveel BBQ’s tegelijk aan gezien. Hele families gezellig met elkaar erop uit en samen eten. Waar is dit mogelijk in Nederland?? De parking heet Parador. Helaas werden we de volgende morgen door de boswachter verzocht te vertrekken, we stonden in het natuurgebied. We werden doorverwezen naar een paar kilometer verderop in Mazagon. We zijn braaf vertrokken en naar Mazagon gegaan waar 3 parkings beschikbaar waren. We hebben de middelste gekozen, de minste campers erop. Ja, todat wij er gingen staan (: Op het strand stonden douches met voeten douche waar je water kunt tappen en je tank weer vullen of even een klein wasje doen. We hebben er gestaan tot 31 januari. De 1e februari moest iedereen vertrekken want dan begint het restaurant seizoen weer en moeten de auto’s van klanten er weer kunnen staan. Begrijpelijk. Het is al mooi dat je er ’s winters mag staan. We hebben genoten van de rust op dit stukje Spanje.
Op de terugweg idd getankt en nog een nachtje in Ayamonte voor we terug zijn gereden. Ook toen nog niet naar Faro maar naar Loule nadat we gewassen hadden in Alfandanga. Het was slecht weer die dag, we reden door de bergen in een stortvloed van regen en in de plassen van Loule parkeerden we de auto. De volgende dag was alles weer voorbij en de plassen bijna weg.
We zijn naar het drukke Faro terug gegaan maar toch nog maar even weg en naar Sagres, het zuidwestelijke puntje van Portugal. Maar voordat we daar waren hebben we enkele nachten in Lagos gestaan en heerlijke gegeten bij en Sushi restaurant met familie wat heel gezellig was.
Zo dat was weer een beetje informatie over het wel en wee van ons reizend bestaan, hoop dat het leuk was en graag tot ziens in Nederland voor alle familieleden en vrienden.

Lucia