onderweg op weg 17 kust Noorwegen

7 juni 2017 Stokkvagen, Noordland Noorwegen.

Hallo allemaal,

We zijn weer een stukje verder gereden. Wat de Noordkaap betreft, we hebben van diverse mensen vernomen dat we geboft hebben dat we op de Noordkaap hebben kunnen overnachten. Wat blijkt, terwijl wij in de filmzaal op de film van 22.00 uur zaten te wachten, die overigens niet vertoond werd, zijn alle anderen weer in colonne naar beneden gemoeten in verband met het te verwachten slechte weer. De 5 campers die er nog stonden hebben ze gemist met de evacuatie. We hebben lekker weer gehad, wel fris en om half vijf ’s morgens was alles wit, maar we hebben het gehad. Rond 11 uur was alles weer weg en konden we na de middag vertrekken. Het was een geweldige nacht!!
Daarvandaan zijn we in Saltnes terecht gekomen, waar we met 4 campers hebben overnacht vlakbij een gletsjer. Het pad ernaartoe is door de sneeuw onbegaanbaar helaas. De volgende dag naar Storfjord, langs prachtige fjorden, vele tunnels en besneeuwde bergen. We slaan Tromso (helaas) over omdat we de pont die de weg ernaartoe ennorm afkort misten. Hiervoor in de plaats nemen een andere zeer aangename route over de E6. De volgende dag regent het met 5 graden. We rijden over weg 89 door de Tamokdalen, een slechte onderhoudenweg maar erg mooie plaatjes. Van de 87 op de 825 en stoppen bij de brug naar Arstein, ligt aan de andere kant, en we slapen onder de brug, haha, met vele andere campers en caravans. De Noren kennen deze plek schijnbaar goed. Een leuke plek aan het water. Rond 22.00 uur verdwijnt de zon achter de bergen, maar het blijft gewoon licht. Tot dan konden we heerlijk in de zon zitten. Zon weg, dan koelt het snel af. Dan, de volgende dag 3 juni rijden we de Lofoten op en gaan in Svolvaer (ong. 10 km. ervoor) op een parking staan waar we een dag extra blijven. Rustdag. Het is Pinksteren dus alles ligt ook hier 2 dagen stil. Niets open. 5 Juni is een drukke dag. We gaan naar Svolvaer en ik bekijk de stad. Bezoek het informatie centrum en neem wat foto’s. Een niet bijzonder fraaie stad, maar wel de “hoofdstad” van de Lofoten. We gaan door naar Henningsvag. Ligt op een eiland en je moet 2 bruggen over langs en over een zeer smalle weg eer je er bent. Het dorp heeft net een Bleusfestival achter de rug waardoor er nog wat campers her en der staan met uitgebluste mensen. Het dorp leeft van de visvangst, kabeljauw, en deze hangen in grote getalen te drogen aan rekken. Waar maar mogelijk is zie je ze hangen. Je kunt ze ook ruiken, maar het is niet zo heftig. De meeuwen eten geen gevangen vis, alleen vers dus die blijven er vanaf. Katten zie je hier niet, dus hiervan ook niets te duchten. We wandelen het gezellige dorp door met vriendelijke mensen langs en door de vissen en tot bijna bij het vuurtoren huisje. Mooie vergezichten en gekleurde huizen. We eten een softijs en gaan dan weer, na enkele uren, verder. Op naar het Vikingmuseum. Daar worden we om 16.00 uur vriendelijk ontvangen en gevraagd of we met de Duitstalige groep met de gids mee willen. Blijkt een Italiaanse jongedame te zijn. Ze verteld dat ze eigenlijk niets van de Vikingen weten omdat de Vikingen niets opgeschreven hebben. Ze zijn in diverse andere landen geweest en die hebben dat wel gedaan en met deze gegevens en logisch denken zijn ze aan het werk gegaan om de schepen en het huis te construeren. Het huis bestaat uit 3 zeer grote kamers met vuren op de grond (heel veel rookontwikkeling overigens) die aan zijn. Diverse werkzaamheden worden uitgevoerd, spinnen, weven, hout bewerken, huiden bewerken, enz. Hier woonden veel mensen samen. Er staan boegbeelden, draken, uitgebeeld en de diverse goden in hutsnijwerk. Donar oa. De god van de donder. Een heel leuk museum om heen te gaan. De vikingschepen liggen 1,3 km wandelen in het water. Een flinke andeling van 20 min. Naar beneden en dan weer omhoog terug. We hadden maar totaal 3 uur voor ons bezoek want het sluit om 19.00 uur. We hebben de geromantiseerde film bekeken over koning Harald die zijn vriendinnetje ziet vertrekken naar IJsland met har vader en die naar de dood van haar vader terugkeert en waarna ze samen verder gaan als koning en koningin. Nog even de shop in en dan weer terug naar de camper om een maaltijd te bereiden. Rond 21.00 rijden we terug naar Svolvaer, tanken daar en gaan even bij de veerpont kijken naar het vaste land, naar Skutvik. We kunnen gelijk oprijden, boot van 22,20 uur, en doen dat maar. Zo varen we in de nacht, niet donker dus, via Skrova, een eiland wat de boot ook aandoet, naar Skutvik waar we om 00.20 aankomen. Nu nog een slaapplaats. We zetten de auto aan de kant op een piepklein parkeerplaatsje en duiken ons bed in. Het was een lange maar leuke dag. We zoeken weg 17 op een speciale touristen weg langs de kust van ongeveer 550 km. lang. Schitterende beelden van honderden watervallen en een prachtige weg. We stoppen in Saltenstraumen waar men, naar men zegt, het snelst stromende water heeft wat een maximale snelheid kan krijgen van 20 knopen. Het snelt en kolkt voorbij. Het is ook een mooi gebied hier. Bij Svartigen komen we de op één na grootste gletsjer tegen, prachtig. We staan inmiddels bij de 2e boot die we moeten nemen op deze weg en het is 17.00 uur. De 1e was een pont van 10 minuten en deze doet er een uur over van Jetvik naar Kilboghamn. We hebben de vaartocht achter de rug en staan nu nabij regio Stokkhaven, weg 17, met uizicht op zee en de nodige rotsen in het water, prachtig uitzicht voor de nacht.
Tot zover weer onze belevenissen.

Lucia