Noordkaap

31 mei 2017, Noorkaap Noorwegen

Hallo, eindelijk weer een verslag, we zijn begonnen aan een rondreis Scandinavië
Waarbij we starten in Zweden en langs de Bornische Golf rijden, Stukje Finland en dan, bij Muonio de Noorse grens overgaan.

We vertrekken op 18 mei na de middag voor onze rondreis Scandinavië en eindigen in Enschede waar we overnachten op een mix parking. De volgende dag gaan we door Duitsland met o.a. een stop in Kaltenkrichen en Diepholz, waarna we op zondag doorrijden naar Puttgarden. Hier moest ik nog even uitzoeken of we een Sweden-ticket moesten nemen of dat we de Brobizz konden gebruiken. Het Sweden-ticket houd in dat je één ticket koopt voor 2 boten, nl. Puttgarden-Rodny en Helsingor (Denemarken)-Helsingborg (Zweden). De Brobizz ,al aangeschaft in Nederland, is een t-tag welke gebruikt kan worden voor boten, bruggen en tunnelgelden in Denemarken, Zweden en Noorwegen. We gebruiken op advies van het personeel van Scanline de Brobizz en gaan op zondag dus al naar Zweden met beide ponten. Daar overnachten we in Hittrap aan het Kattengat (zee). Een wat onrustige nacht daar er enkele buitenlanders (geen Zweden) om half vier met een auto en luid pratend naast ons kwamen staan. De volgende dat gaan we verder en belanden we in Lindesberg. Een rustige plek bij diverse sportgelegenheden en aan het water. Daarvandaan verder en uiteindelijk komen we nu in Sundsvall, eigenlijk in Vi wat op het eiland Alnön eiland ligt naast Sundsvall. We staan hier aan een haventje naast een hoge brug. Wat we onderweg meegemaakt hebben en gezien zijn onder andere veel herten, kraanvogels, de bonte kraai, prachtige gele velden, hopen rots en steen en het meest van al dennenbomen, een prachtige diverse natuur.
Enkele benzinestations accepteerden de pas niet of gaven maar voor een bepaald (erg laag) bedrag wat diesel, 200 of 400 Zweedse kronen. Is ongeveer € 19 en € 39.
Tot nu toe lekker weer met op één dag laat op de dag wat regen.
Verder richting Umea, we stoppen eerst nog bij Hotel Höge Küsten, daar hangt de langste hangbrug van Zweden. Hier is ook een camperplaats. Mooie plek met prachtig uitzicht. We gaan verder, en rijden door een gebied wat er wat doods uitziet. Nog geen groen aan de bomen, is bezig met ontluiken. Het gras is dood en begint nog maar net met enkele sprietjes tevoorschijn te komen. Dit komt, volgens info, omdat de sneeuw nog maar net verdwenen is. We rijden Umea binnen voor een camperplek en daar blijkt een bouwput te zitten, dus verder naar Sävar parking aan de E4, wat onrustige plek en een Pool schuift tussen ons en een andere Nederlander in waardoor we geen ruimte meer hebben. We schuiven op naar de andere kant als er enkele Zweden vertrekken en hebben dan gelijk met minder weggeluid en morgenochtend in de zon, hééééél vroeg. De zon komt rond half vier al op en gaat iets na tienen onder. Weinig nacht al hier. Is wel wennen zoveel licht ’s nachts. We worden laat wakker en vertrekken rond 10 uur. Ik had gehoopt nog even langs de kust te kunnen rijden maar dat heeft geen zin. Door de bomen zie je alleen bos, haha, en geen kust. We rijden door en stoppen even om te tanken en later in Sävar waar een leuke gratis camperplaats blijkt te zijn aan zee. Helaas komt de koude wind van zee zodat wij toch maar weer verder gaan en uitkomen in Gammelstad. Een Unesco Heritage dorp. Wij stoppen op de camperplaats naast een winkeltje waar lokale artikelen worden verkocht en diverse mooie spulletjes van de Sami (Lappen). We hebben een band die zachtjes leegloopt en waar een grote stalen nagel in blijkt te zitten. De band wordt verwisseld zodat we, hopelijk, morgen een plug kunnen laten plaatsen of ev. de band laten plakken. Onderwijl loop ik het dorp in en zie dat veel panden leeg staan. Bij de Toeristen informatie wordt mij verteld dat dit allemaal eigendom is van de landbouwers in de omgeving die er de weekenden doorbrengen, socializen en dan tevens naar de Lutherse kerk gaan op zondag. Van maandag tot vrijdag wordt er gewerkt. Dit stamt uit het verleden, de kerk wilde graag dat de mensen op zondag naar de dienst kwamen maar die woonden te ver weg om dat in één dag te halen zodoende werden er huisjes rondom de kerk gebouwd waarin men kon overnachten om op zondag na de dienst aan de rit terug te beginnen. De kerk is helaas gesloten in het laagseizoen maar er is een kleine expositie in de toeristen info waaruit je kunt opmaken dat de kerk erg mooi ingericht moet zijn. Na een rondje door het dorp, wat er erg leuk en authentiek uitziet, terug naar de camper. Ik kan nog niets doen dus ga ik naar het openluchtmuseum een paar honderd meter verderop. Ook daar geniet ik van het hele dorp wat ze opgezet hebben op ware grootte. Veel oude dingen zoals een kinderwip met ganzenkoppen die gewoon op een ingekeepte balk ligt. Erg leuk.
Al ik weer terug bij de camper kom is de band verwisseld en kunnen we een glas wijn gaan drinken met een welverdiend hapje. Volgende dag naar Lakselv waar we overnachten aan de Porsangerfjord. We rijden vandaag weg 99 naar Muonio en dan via Karasjok naar Lakselv waar we om 23.00 aankwamen en dan 12 uur onderweg zijn geweest. Diverse stopjes gemaakt. De toiletten op de parkings zijn hier niet meer voorzien van water (ivm vorst?) en hebben een grote tank ergens onder de grond(?). Op één plekje was een toilet met 2 gaten in een plaat hout in één hokje. Verder voorzien van alle gemak zoals toiletpapier, tissues en een wasteil een keukenrol. De toiletbrillen hadden geen bril, alleen een gat waar je niets in zag. Ook een toilet gezien met een bril van piepschuim, vries je niet aan vast, en een dito deksel. Verder was er een stookruimte met banken, erg gezellig als je de open haard aansteekt. Kan lekker zijn in de kou. Vandaag ook de poolcirkel gepasseerd. Daar zou een infohuisje zijn, maar alleen de plaatselijke horeca was aanwezig en pas om 11.30 uur! Wat foto’s gemaakt en doorgereden. Veel dieren gezien, vooral rendieren, een enkele elandkoe (vrouwtje), een poolhaas (wit of grijs) en een vos. Diverse pluimage, bonte raaf en andere vogels. Vanaf nu gaat de zon niet meer onder.
Van Lakselv naar de Gamvik. Een lange rit van 250 km. door witte bergen, witte hoogvlakten, sneeuwbuien. Gamvik ligt een paar honder meter lager dan de Noordkaap op een eiland naast de Noordkaap. Een prachtig wild en ruig gebied. Normaal zie je de toendra, maar nu was alles wit van de sneeuw. De wind geeft een nog lagere gevoelstemperatuur. Een schitterende tocht als je van ruig gebied houdt. Geen boom te vinden, hoewel dat al een tijdje zo was. De bomen gaan van hoog naar laag als je van zuid naar noord rijd, en op een gegeven moment zijn ze er niet meer. Op de toendra staan enkele kleine dennenbomen van 20 tot 30 cm hoog en honderden jaren oud. Ze doen hun best te overleven net als de mensen daar. Vissers wagen zich op de koude Barentszee. De Sami, die hier in Finnmark met zo’n 25.000 aanwezig moeten zijn hebben we helaas (nog) niet gezien. In Gamvik staat de meest noordelijke vuurtoren. We hebben bij de vuurtoren een plekje gezocht en heerlijk geslapen. De volgende dag dezelfde weg terug, maar wat gisteren zo mooi was met de zon enz., was vandaag een crime. De sneeuwstormen maakten de wegen wit. Het rijden was soms erg lastig. Als de linker weghelft een beetje vrij was reden we daar, maar het zicht was af en toe slechts 50 tot 100 meter en een tegenligger is zo bij je. Voorzichtigheid was geboden. Alles is goed gegaan en we waren blijk weer terug in Lakselv te zijn voor de nacht. Dan de laatste trip, naar de Noordkaap. Ruim 200 kilometer. Ook vandaag hadden we sneeuwval. Een mooie tocht ernaartoe met heel veel rendieren op en naast de weg. Uitkijken dus. De route loopt langt de fjord en is prachtig als de zon er even door komt. Aangekomen bij de afslag naar boven, nog 13 km. te gaan, is de slagboom dicht en moesten we aanschuiven in de rij om vervolgens 4 uur te wachten eer we er door mochten. Met zo’n 14 bussen en vele campers in colonne achter de sneeuwschuiver aan. De sneeuw was te hoog geworden en moest eerst geruimd en ze hebben geen haast hier. Haha. We hebben intussen gegeten en thee gedronken en om 19.30 konden we eindelijk op pad. Boven aangekomen weer wachten omdat iedereen moest betalen, 270 NOK p.p. De tunnels er naartoe zijn al enige tijd tolvrij. Het was een drukte van belang omdat we allemaal tegelijk aankwamen. Enige tijd doorgebracht in het informatie centrum met souvenir winkel, restaurant, filmzaal (die om 22.00 niet meer draaide wegens te weinig publiek) en museum. Toen we uit de filmzaal onverrichte zaken vertrokken en boven, buiten, kwamen was er niemand meer de zien. Alle busser en vele campers waren vertrokken en we bleven met 4 campers over. Alle ruimte en tijd om op het gemak een rondje te doen naar de verschillende items zoals de wereldbol alom bekend. Dan een lekker beker warme chocolademelk met Amaretto om warm te worden en om half één naar bed. Om half twee er weer uit, zon kijken, was er nog, om half vier nog maals en om halfvijf nog een keer. De zon was er steeds en om halfvijf was de wereld weer helemaal wit. Gelukkig was om 9 uur de sneeuw weer gedeeltelijk gesmolten en konden we na nog even naar de film te zijn gaan kijken en een souvenirtje te kopen weer op weg naar het zuiden.
De eerste mijlpaal hebben we gehad.

Lucia