Terugreis van Ferragudo naar Middelburg

Middelburg, 20 maart 2016

Hallo allemaal,

Mijn laatste verhaal wordt onderweg opgeschreven en afgerond in Middelburg.
We hebben onze laatste dagen tot 12 maart in Ferragudo doorgebracht. Hier hebben we een hele aardige Nederlandse buurman leren kennen, komt uit Kamperland en dus ook bekend met onze thuishaven. We eten regelmatig bij hem. Hij vindt het gezellig voor ons te koken want dan hoeft hij niet alleen te eten en het teveel klaargemaakte eten niet weg te gooien. Wij waarderen zijn gezelschap, en eten, zeer. Deze man heeft de wereldzeeën bevaren en kan daar heerlijk over vertellen. Hij heeft aan ons een luisterend oor. Het weer is goed, veel zon. Beetje jammer van de frisse Noordenwind die maar blijft duren. Ons uitzicht hier is fantastisch. De vissersschepen varen af en aan. Ook wel om vier uur in de ochtend, haha. Een nagemaakte boot uit vroeger tijd en enkele “traditionele” scheepjes varen met toeristen naar de grotten die alleen vanaf het water bereikbaar zijn. Een veerpontje vaart van Ferragudo naar Portimão, keuze richting Boulevard of museum.. Als het laagwater is komen de mannen uit het dorp meshelften (die lange dunne witte schelp) steken. Ze nemen een lange priem, ongeveer 1 meter lang met aan het uiteinde een verdikking, waarmee ze in het zand steken door de schelp heen en halen ze zo op. Deze worden gebruikt om mee te vissen. Vandaag was er één die geen (lies)laarzen aan had en zo met zijn schoenen en lange broek het water in liep. Haha. Er is hier altijd wat te beleven en te zien. Af en toe op de fiets naar Portimão of een wandeling naar de Lidl. Via MEO, een telefoon/internet provider hebben we een kaart voor de telefoon die ze als hotspot hebben geïnstalleerd, dus internet is ook voorradig zolang er nog wat op de kaart staat. We vervelen ons hier dus niet.
De laatste dag, de dag waarop we willen vertrekken, worden we onaangenaam verrast door de GNR, politie dus. Al vroeg in de morgen stopt er een groende Range Rover voor ons. We gaan er van uit dat deze naar de vissers aan de kant van het water gaan ter controle. Deze Portugeese mensen worden aangesproken en gaan hun auto verzetten. Dan komt de rest er ook uit. Ze zijn met 3 mannen en 1 vrouw. We worden aangesproken en er wordt naar allerlei papieren gevraagd. Oke, denken we. Alleen controle. Helaas, we krijgen een zogenaamde “Notificatie” wat volgens ons een bekeuring betekent. En wel één van € 250,-- omdat we aan het strand van Ferragudo zouden staan en dat mag niet. Het is een opgespoten, onregelmatig met veel putten, terrein. Er staan nergens verbodsborden of vermelding dat hier een strand is. We hebben horen zeggen dat het terrein privé gebied is. We begrijpen dan ook niet goed waarom dit hier gebeurd. Wegsturen tot daar aan toe, maar een bekeuring?? We wachten maar af of de rekening thuisgestuurd wordt dan kunnen we eventueel altijd nog verdere actie ondernemen.
Wat wel erg wrang is, is dat er maar enkelen van de bijna 50 campers worden aangedaan en de rest gewoon weg kan rijden. Er wordt ze geen strobreed in de weggelegd.
We vertrekken en gaan via Lagos naar Sagres waar we op zondag aan de terugreis beginnen. We gaan naar het stadje Terrugem. Toepasselijke naam. Eerst naar Beja, dan volgt Portel. We komen door de marmerstad Vila Viçosa. Bergen en bergen marmer liggen rondom dit stadje. Stukken van 2,5 bij 2,5 meter. De winkelvloeren zijn dan ook van marmer, erg mooi. Gezien het feit dat er bij de woningen ook veel marmer gebruikt is, voor trappen, kozijnen enz. zal marmer in dit gebied niet zo duur zijn. Het is een prachtige stad waar je de rijkdom kunt constateren aan de kerk, de gebouwen, parkeerterreinen enz. Portel heeft een kasteel en ziet er, vanuit de auto, erg mooi uit. Op deze route hebben we veel moois gezien. Erg afwisselend ook.
Maandag verder, naar Belmonte. Een stad gebouwd tegen een bergwand aan met ook hier een groot kasteel. Even een klim, maar dan heb je ook wat. Op de route hier naar toe kwamen we via Marvao, het stadje zagen we vanuit de verte. Iets verder ligt een kaarsrechte bergwand waarop een groot kasteel en diverse (rijte?) huizen op het randje staan. Het ziet er eng uit, maar zal van dichtbij wel meevallen.
De meidoorns staan in volle bloei, paarse lupinen staan langs de kant van de weg, velden vol madeliefjes, vele grote afgeronde (door de erosie?) stenen, lots of them, met diverse vormen en maten, kurk- en olijfbomen en uiteraard kastelen op deze route. Het was genieten.
De route liep van Terrugem naar Arronches, door Parque Naturel de São Mamede via Algrete naar Portalere. N289 naar Marvão dan naar Castello de Vide eb Povoa é Meadas tot Nisa. Van Povoa é Meadas tot Nisa was een smal weggetje waarbij we een stuwdam over moesten die je slechts met één auto tegelijk over kunt. Een oude dam zo te zien. Wel spannend als je een foto wilt gaan maken, moet je uitkijken dat er geen auto op komt, want je kunt dan geen kant op, alleen meelopen met de betreffende auto haha. Van Nisa naar Vila Velha waar een grote brug over de rivier Tejo ligt. Een oude stalen brug. De rest van de weg was het slecht weer, het was de hele weg al heiig. Door de regen waren de bergen in de verte slecht te zien. Op de toppen lag veel sneeuw. We reden dan ook op een hoogte van rond de 1000 meter.
Diverse gebergte namen (serra’s genaamd) kwamen voorbij. Rond 7 uur ’s avonds kwamen we in Belmonte aan.
Dinsdag zijn we eerst fout gereden en een berg op waar maar één auto kon rijden, vreselijk smal. Ik moest er niet aan denken dat we een tegenligger zouden krijgen. Geen afzetting, je kijkt zo de diepte in. Toen we dan ook op de top waren liep er een schapenhoeder met zijn schapen op de weg. De man deed geen stap opzij en wij moesten, nog verder naar de rand, passeren. Het was een vreemde man, waarschijnlijk begreep hij ook niet wat wij daar deden. Een prachtige weg met veel vergezichten. Een uur en 25 kilometer later waren we eindelijk weer op de normale route. Vandaag de grens gepasseerd en Spanje binnengereden. Verder veel snelweg en eind van de middag in Burgos aangekomen op een betaalde parkeerplaats nabij het centrum. Tot 8 uur waren de kosten slechts € 1,-- en mochten we staan tot 10 uur de volgende morgen. Hier liepen Spanjaarden af en aan. De mensen zagen er zeer verzorgd en goed gekleed uit. Een heel verschil met Portugal. Dan de woensdag, we gaan alweer naar Frankrijk. Over de snelweg, ook hier heiig en regen en besneeuwde bergen en div. namen voor de verschillende gebergten waar we door gereden zijn. Bij Mirando de Ebro de brede rivier de Ebro, die in de Middellandse Zee eindigt, over. Naar Vitoria Geitaz en via Donostia/San Sebastian, de weg naar de grens op. Net na de grens werden we aangehouden door de Franse politie. Twee vragen: waar kom je vandaan en hoe lang was je in Spanje? Spanje, en 1 dag was het antwoord. Dat voldeed, het leek wel een wachtwoord om door te mogen, en we konden verder. Ik had de papieren al gepakt, haha. Snel naar Anglet. Daar bleken beide parking vol te staan met kermiswagens. De parking bij Mac Donalds was in gebruik door de kermis zelf met luide muziek. Geen optie daar te overnachten. We zijn doorgereden naar St-Paul Les-Dax en hebben het laatste plekje in het bos ingenomen. Deze camperplaats ligt op 400 meter van het meer in het bos. Er zijn nog veel campers komen kijken voor een plekje. We hebben een wandeling gemaakt om even de benen te strekken. Bij het meer lag een vierkante houten bak met zand, waar een watertje in uitkwam. Maar het bijzondere van deze bak was, dat er een bron in lag, onder water. Je ziet het water en zand opborrelen, erg leuk om te zien. Helderder dan dit water kun je niet hebben. We hebben in het bos heerlijk geslapen.
De 17e zijn we via Castets, Bordeaux, en Rochfort (Oude hangbrug, heb ik al eerder over geschreven) naar La Rochelle. Deze route is niet bar interessant. Op de A63 zit een klein stukje tolweg van ongeveer 20 kilometer waardoor je even van de snelweg af moet. Wij rijden in principe geen tolwegen zoals al eerder gememoreerd. Rond 5 uur waren we in La Rochelle, voor ons een bekende plek. Gelijk de wasmachine gebruikt om de slaapzak en alle vuile was schoon te krijgen. Heerlijk zo’n machine waar 18 kg was tegelijk in kan. Klaar ben je weer. In La Rochelle was de temperatuur redelijk, ’s morgens 8 graden. Dat was elders wel eens anders met 0 graden en rijp op het dak. Dan nog een lange dag van La Rochelle naar Doullens waar we twaalf uur over gereden hebben met de nodige stops om te plassen, eten en thee te drinken. We nemen er de tijd voor. Route: Niort, Partheney, Le Mans, Gacé (had stopplaats kunnen zijn, maar toch maar doorgereden) Brionne, Rouen, A28 richting Doullens waar we om kwart over negen aankwamen. Hierin zitten gedeelten leuke weg. Het heuvelt en af toe gaan we een rivier over. Vandaag hebben we ongeveer 12 uur en 625 km. gereden. De camperplaats staat vol, dus nemen we een plekje op de gewone parkeerplaats. Dan de laatste ruk van 250 km. naar Middelburg. Daarvoor nemen we een alternatieve route. We hebben de tijd. Net voor de grens met België ligt Steenvoorde. Net erboven gaan we de grens over en naar Poperinge en Ieper. Bij Ieper nemen we de N213 naar Poerkapelle en via Roeselaere naar Deinze. Daarna gaat het even mis. We willen naar Gent en missen de goede afslag. De volgende dan maar. Ons navigatiesysteem stuurt ons iets later toch terug naar onze 1e keus. Prima denken we. Helaas, daar aangekomen blijken we de weg niet op te kunnen, omleiding, en moeten we een andere route nemen. We vinden de sluiproute en rijden binnendoor naar het begin van de opstopping. De andere kant van de weg staat stil of rijd stapvoets. Nu nog zien de weg weer op te komen, het is vreselijk druk. Dat duurt even. Er piepen auto’s tussen. Het kostte even tijd maar uiteindelijk rijden we naar de R4, de ring van Gent. Van daar gaat alles weer prima. Nog een theestopje in Sas van Gent en dan naar Middelburg waar we rond 5 uur aankomen. Precies op tijd voor het eten.
Dan is de overwintering van 2015/2016 weer ten einde. Waar we later weer heen gaan? U hoort nog van mij.

Lucia