Ferragudo en serra Monchique

Ferragudo, 7 maart 2016

Hallo allemaal, het laatste verhaal vanuit Portugal is geschreven voor dit seizoen. Het ligt in de bedoeling volgende week aan onze terugreis te beginnen. We hopen dat, wanneer we weer in Nederland arriveren, het niet meer zo koud is als op dit moment. Naar we lezen sneeuwt het in Zuid-Nederland.

Vandaag (28 februari) zijn we na een regenachtige nacht vertrokken uit Alvor. De grond is vies en drassig. Het water zakt niet in het zand weg. Naar Portimão voor boodschappen en om bij een provider van het internet, MEO genaamd, ons kaartje te laten opwaarderen met 2GB zodat we weer even vooruit kunnen. In het grote winkelcentrum Aqua Algarve een winkel gevonden. Het was zo geregeld.
Daarna zijn we naar Ferragudo gereden en eerst naar het lichthuis, hier Farol genoemd. De vuurtoren staat ergens anders. Op de klif rondgedwaald en een kleine film opname gemaakt van een sinkhole. Een metersgroot diep gat waar de zee in uiteen spat. Dit gat ligt redelijk landinwaarts en is afgezet met paaltjes zodat (als je er niet overheen klimt tenminste) je op veilige afstand staat. Beetje jammer dat je dan het water niet kunt zien. Maar, veiligheid voor alles. Ook de grotten op het strand aan de andere kant kunnen we vanaf hier bewonderen. We gaan maar weer in Ferraguso een plekje veroveren. Dat veroveren viel wel mee, het is niet zo druk als vorige dagen. Het is vandaag lekker zonnig, nu de wind nog wat minder en we zijn weer helemaal tevreden. De extra dag van 2016, 29 februari, was een prachtige dag met heerlijk weer. Temperaturen van 18 á 19 graden, zon. We hebben het er van genomen en heerlijk, mét stoel, op het strand en min of meer uit de wind gezeten.
Rond theetijd werden we verrast door een stel zigeuners die met paard en wagen voor onze camper kwamen staan. Ik schrok er van. Eerst vragen hoe we Portugal vonden, alles in het Engels, en nog wat vriendelijke woorden. Dan kwam de hamvraag: geld svp. Dat ze met paard en wagen rijden weten we wel, maar dat ze ook op dit soort terreinen kwamen bedelen was voor ons de 1e keer. Ik moet zeggen dat ik het geen prettige ervaring vond. Soms komen ze wat verkopen, sinaasappelen, mandarijnen of aardbeien, dat zijn we gewend. Maar dit was erg opdringerig.
Na deze extra dag van het jaar (29 febr.) komt 1 maart. Vandaag ga ik op de fiets naar Portimão naar Aqua Algarve, het grote winkelcentrum met zijn vele mode-, parfumerie-, juweliers-, telefoon en anders winkels. Ik heb vandaag eens heerlijk gewinkeld. Op de terugweg nog wat boodschappen gedaan. Tegen etenstijd was ik weer terug. De volgende dag was een zonnige warme dag en hebben we alleen maar in de zon gezeten, zitten genieten van deze heerlijke dag. Ook 3 maart was een mooie dag. Deze hebben we besteed aan ritje door de bergen van de Serra Monchique. Eerst naar Silves, een stad die we nog steeds moeten bezoeken. Het kasteel met daaraan vast de kerk zie je al van verre. Het is een fraaie vestingstad. Wat wij wilden was de weg rijden die we op 1 januari noodgedwongen in het donker hebben gereden. Ik had coördinaten genoteerd en nu ingevoerd in het navigatiesysteem zodat we op de juiste weg terecht zouden komen. In het donker is de weg spectaculairder dan overdag hoor. Ik kon nu zien dat de weg bv breder was dan gedacht. De afgronden waren nog hetzelfde maar als je die goed kunt waarnemen zijn ze prachtig. Vele vergezichten en diepe kloven. Ook hier zijn de berghellingen begroeid met de witte bloemen (Cistus Ladafiner) zoals nabij Alcoutim. Zie vorige verhaal. Bij Sapeira gingen we over een lange brug het stuwmeer van de rivier “Ribeira de Odelouca” over. Aan de overzijde van de brug stonden vele geiten met een enkel schaap ertussen te grazen. Zeker 200 stuks. Uit de verte lijkt het dan of er veel stenen liggen haha. Bij de eerstvolgende afslag zijn we richting Monchique gereden en kwamen bij een stopplaatsje waar we over het meer uit konden kijken. Wat een rust en wat overweldigend. De weg naar Monchique was niet spectaculair, een gewone aangelegde brede weg met veel verkeer. Links van ons, net voor Monchique, ligt de berg “Picota” met een hoogte van 773 meter. Als je de Puy de Dõme het gezien, is dit niets bijzonders, of de Alpen. Er lopen enkele wegen naar boven, maar wij zijn doorgereden. Nog even bij de intermarché shoppen en dan weer naar Portimão en door naar Ferragudo. Terug naar ons stekje aan de Arade.
In Ferragudo blijven we staan tot nu toe. Er gebeurd niet veel hier. Campers komen en gaan. In het weekend waren er optimisten te bekijken die wedstrijd instucties kregen. Leuk om naar te kijken. Jongens en meisjes die het zeilen bijzonder goed onder de knie hebben.
Vandaag is het maandag en de achterbuurman met mijn gezel zijn richting faro naar de camperwinkel en ik heb daardoor weer even tijd voor mezelf. Is af en toe ook wel lekker. Ik ben voor vandaag weer klaar met schrijven en doe iedereen die ik ken de hartelijke groeten.

Lucia