Noord Frankrijk start reis

13 oktober 2018, Saint Florentin Fankrijk

Hallo allemaal, we gaan weer verder met het vertellen van de belevenissen.
22 september zijn we in zuidelijke richting vertrokken en gestopt in Givet, net over de grens België/Frankrijk. De rit was lang omdat we voor de kortste route hadden gekozen en we vastliepen in Antwerpen nabij het vliegveld waar en omleiding die niet zo handig aangegeven was volgenden en bij het vliegveld aankwamen waar we toch echt niet wilden zijn . De mio is uitgezet omdat die ons maar terug wilde sturen en wij alleen maar verder richting zuiden. We hebben de borden gevolgd en zijn op de snelweg naar Leuven terecht gekomen, vandaar verliep het voorspoedig en hebben we een mooie route gehad langs de Maas zoals we ook op de terugweg naar Nederland hadden.
Na enkele dagen Givet, waarvan één hele dag regen en binnen zitten, zijn we verder gegaan naar (wederom) Dieue sur Meuse. Ons plekje aan het kanaal met van alle gemakken voorzien. Hier maar eens een flinke (hand)was gedaan waarbij ik het geluk had dat een Nederlander mij aanbood van zijn met aggregaat aangedreven centrifuge gebruik te maken. Dat was geweldig, nu was de was snel droog in de zon en de wind. Er bestaan nog aardige mensen dus. De nachten waren koud met 4 graden. Op 27 september naar Thaon Les Vosges gegaan, de Vogezen en het Jura gebergte. Ik heb daar voor kapster gespeeld en de Eega is op de fiets naar Epinal geweest. Na ook hier een paar dagen doorgebracht te hebben zijn we naar Montoille, bij Vesoul, gereden. Ook vandaag was de Mio van het padje af en wilde ons maar terug laten keren. Dan maar zelf regelen en dat ging goed. Het was een leuke route met de rivier aan onze linkerzijde. We stuiten op een omleiding en rijden om, hierdoor komen we in Voives terecht, een knus klein gehucht, waar we gegeten hebben. Er staan slechts enkele huizen, 3 restaurants en een kerk. Het voelde goed daar. Gezellige sfeer. Als we in Thaon Les Vosges aankomen genieten we van de sfeer daar. We staan aan een meer en er is veel publiek. Je kunt het meer rond lopen of fietsen en de mensen wandelen, eten een ijsje en genieten van het mooie weer.
Het is best druk daar, de plek wordt goed bezocht. Wellicht mensen uit de stad Vesoul die niet ver weg ligt. Voor de kinderen is er een leuke speelplaats. We hebben over sfeer niet te klagen. Op maandag is het verschrikkelijk stil ineens en gaan we maar weer verder en besluiten dat Dole onze volgende stek wordt. Dole is de stad van Louis Pasteur, er geboren en getogen. Bij de plaatselijke VVV een rondleiding op papier gehaald en die gelopen. Je volgt hierbij koperen pijlen in de weg met daarop een kat. Chat Perché. Deze kat is verbonden aan een schrijver geboren in 1902. Deze schrijver heeft de stad en zijn geheimen beschreven in zijn boeken en de kat is daarbij betrokken. Het is een interessante stad met idd veel geheimen. Alle huizen/panden zijn oud. Vakwerkhuizen enz. De stad is bv niet gebombardeerd. De kerk, de Notre Dame, is het hoogste punt in de stad, mooi maar niet bijzonder. Gezellige winkelstraten, van de watermolen is alleen het pakhuis bewaard gebleven. De waterloop die onder de stad doorloopt komt via een bron ondergronds tevoorschijn. Wij werden via een gangenstelsel daar heen geleid. Er is daar een soort bad en een grot die groen uitgeslagen is met mos ed. Het is er dan ook erg vochtig. Het huis van Louis Pasteur staat er nog. Op de benedenverdieping wordt uitgeduid dat de vader een leerlooierij heeft gehad. De verdieping was in gebruik voor een tentoonstelling over de wetenschap. We hebben enkele uren rondgedoold en veel leuke dingen gezien. Af en toe waande in me in de Middeleeuwen, smalle straatjes en hoge panden. Moet vroeger in het donker spannende straatjes zijn geweest.
Van Dole naar Nuits St. George. Wederom een fraaie rit. De volgende dag naar Chateau Chinos. We wilden naar Anost maar die plek is geheel veranderd met smalle hellende plekje en een cultureel centrum in aanbouw. Niet leuk dus, vandaar dat we naar Chateau Chinos zijn doorgereden. Ook daar maar één nachtje gebleven en vertrokken naar Auxerre. Een grote stad. We waren net op tijd want komend weekend is de CP gesloten ivm met kermis. Ook in Auxerre hebben we de stadswandeling gelopen, 5 km. is deze route. De route heet Ïn de voetsporen van Cadet Roussel. Cadet is zo genoemd omdat hij de jongste is uit het gezin Roussel. Eigenlijk heet hij Guillaume Joseph Roussel. Geb. 30 april 1743 en in 1763 verhuisd naar Auxerre. Zijn functie en buitennissigheden zorgden dat hij al snel bekend werd in Auxerre. De stad heeft enkele kerken waarvan de kathedraal de grootste is. Alle deuren staan open. Er is een “Tour de L``Horloge, een poort met aan beide zijden een zonnewijzer midden in de stad. Een indrukwekkend gerechtsgebouw, een ommuurde wijngaard die in het bezit is van een psychiatrische kliniek en een van de oudste erkende wijngaarden van Frankrijk zijn er ook te vinden en nog veel meer. Een bezoekje meer dan waard. Wat ook wel makkelijk was is dat als je vanuit de CP een klein straatje doorloopt je bij een supergrote winkel komt die je ook van warme maaltijden kan voorzien. Lekker gegeten. Het is inmiddels 6 oktober, en nog steeds mooi weer, als we in St. Julien du Sault aankomen. Hier ben ik de heuvel opgelopen naar de oude vergane kerk. Een flinke tippel met het warme weer, maar was tevreden met het resultaat. Na enkele dagen waarbij het in de nacht regende, zijn we 18 kilometer verder gegaan naar Gron. Een leuke CP met een groot grasveld, appelbomen met appels die je zo kunt plukken (lekker) twee longhorns achter een hek die het leuk vinden gevoerd te worden met het gras waar ze niet bij kunnen. Aan een waslijn hangen vele BH’s om aan te geven dat er binnenkort een feest is waar een inzameling voor borstkanker bij hoort. Ludiek. Nog een keer terug naar Julien du Sault omdat daar een wasmachine staat die ik toch dringend nodig heb en daarvandaan naar de plaats waar we nu staan, Saint Florentin. Een CP aan een haventje en een echt aquaduct en sluisje. Het dorp ligt hoog en dus moet je klimmen om naar de markt te gaan zoals vandaag. Gezellig dorp met en kerk die niet af is maar bijzonder mooi met veel prachtig glas in lood. De sleutel kun je ophalen bij de VVV en dan loop je dus alleen, want je moet de deur ook op slot doen als je er in bent, door die kerk en kun je de kansel op om foto’s te maken en je hebt alle rust om alles eens goed te bekijken. Hij is niet af en heeft dus ook niet de vorm van een kruis. De ingang staat niet de juiste richting op wat een reden kan zijn dat hij nooit afgemaakt is. Dus ook hier in dit kleine dorp is wat te zien. Doen.
Dit is het weer even en hoop dat jullie weer genoten hebben. Gegroet.
Lucia