laatste deel winter 2017/2018

Hansweert, 29 maart 2018

Dag allemaal,

Hier een laatste update van de reis terug van Portugal naar Nederland en de voorgaande resterende tijd aan de Algarve.
We hebben de meeste tijd doorgebracht in Faro op de parking tussen het vliegveld en het Ille de Faro. Enkele dagen vertoefd in Loulé en een paar dagen in Lagos. In Lagos ben ik op de fiets gestapt en heb op het fietspad over de kliffen gereden. Een kennis, Helm genaamd, had verteld dat er een nieuw fietspad was aangelegd. Helaas is het een erg kort fietspad tot aan de golfbaan en moet je daarna weer gewoon op de zandpaadjes door. Dat heb ik niet gedaan, ik ben verdwaald in het park wat bij de golfbaan hoort. Er staan slagbomen die ik niet gezien heb en dacht dat ik zo wel snel weer in de stad zou komen. Een Oekraïense vrouw, Olga, heeft mij weer op het goede pad gezet. Ze werkt daar nl. en kent de weg goed. Eenmaal op de goede weg zo thuis. Het was een leuke rit. We zijn ook nog een dagje naar het eindpunt van de Algarve gegaan, nl. St.Vicente waar de vuurtoren staat. Een mooie rit via de kustweg met volop amandelbloesems en bloemen. Helaas alles op St. Vicente gesloten. Terug naar Sagres met het idee daar te overnachten. Het was koud, het waaide en oogde ongezellig, dus direct terug naar Lagos. De volgende dag terug naar Faro waar we het erg fijn vinden. Tot 3 maart daar gebleven en toen aan de terugweg begonnen. Eerste stop was in Pomarao. Daar zagen we Engelse kennissen van vorig jaar terug, leuk en gezellig. We zijn vertrokken met regen en vele buien hebben ons op de terugweg vergezeld. Weinig zon gezien. Enkele dagen in Pomarao gebleven. De regen blijft. Op 7 maart verder naar Monsaraz. In Reguengos de winkels afgestruind naar eten. En de dag daarna naar Terrugem. Hier één nachtje gebleven waarna we naar Castelo de Vide gaan. Van Castel de Vida naar Belmonte. We hebben hier goed op de weg gelet omdat we vorige keer dat we hier waren een verkeerde weg hadden genomen en verdwaald hoog boven op een bergweg met schapen terecht waren gekomen. Deze keer gaat het goed. We kwamen in Belmonte van de andere kant aan en verbaasden ons over de grootte van de stad. Vorige keer dachten we dat het een klein gat was, maar dat was een foute gedachte zagen we nu. We moeten volgende keer wat meer tijd nemen en de stad eens gaan bekijken.
De weg naar Belmonte is een mooie route door prachtige dorpen en met mooie uitzichten over diepe dalen en slingerende wegen door de bergen. Op naar Salamanca. Salamanca mocht deze keer van onze interesse genieten. Wat een mooie stad is dit. Meestal overnachten we alleen maar, maar nu hadden we de tijd om de stad in te gaan. Ik stond versteld van de oude gebouwen veel en goed onderhouden. Een Universiteitsstad naar blijkt. Prachtig en schoon. Zoveel fraais zo dicht bij elkaar. Er is een verhaal dat er ergens op het universiteitsgebouw een kikker op een doodshoofd zit. Als je hem zonder hulp kunt vinden is het geluk de rest van je leven met je. Je zult, vermits je er studeert, slagen voor de eindexamen.
De volgende dag naar Arade de Duerde. Hier volgen de plaatsen die we oa aangedaan hebben: Babilafuente, Poveda, Madrigal de los altes torres, Ataquines, Cuéllar (naar camperplaats gekeken, klein leuk plaatsje) Penafiel, en via N122 naar Arade de Duerde voor de nacht. Dan naar El Burgo de Osma. Er loopt een smalle rivier langs de camperplaats. Nu was het een hel. De lantaarns, bomen, wandelpaden, picknicktafels enz. , alles onder het zeer snel stromende water. We keken onze ogen uit. Eén grote modderstroom. Dit zouden we onderweg nog meer tegenkomen. Van El Burgo de Osma naar Tuleda. Nachttemperatuur 2 graden.
Van Tuleda naar Jaca, de laatste camperplaats in Spanje. Onderweg een sneeuwbui, je rijdt hier in de Pyreneeën op een slordige 1000 meter hoogte. De bergen liggen nog vol sneeuw. We hebben een groot stuk op een vreselijk slechte weg gereden, die noemen ze dan snelweg. In Jaca gewinkeld, mooie met chocolade sliertjes en kralen of andere versierselen opgemaakte chocolade eieren meegenomen. Bijzonder fraaie kunstwerkjes. Na Jaca komt Frankrijk en we stoppen in Pau. Een grote stad, wederom universiteiten. Een mooie stad zou het kunnen zijn als ze de hondenpoep en rotzooi op zouden ruimen. Ik dacht geld te kunnen pinnen, maar toch maar een andere opgezocht vanwege de hondenpoep er vlak onder. Jammer, het zou echt een mooie stad kunnen zijn. Ze hebben en prachtige boulevard met veel bloemen en mooie paadjes, die zijn redelijk schoon. Ze noemen het “het balkon van de Pyreneeën”. Je hebt er een prachtig zicht op de bergen met sneeuw. Onze camperplaats lag beneden. Normaal gesproken kun je met een treintje naar boven en weer naar beneden. Helaas draaide hij nog niet toen ik naar boven ging. Zondagmorgen gesloten. Na de middag weer in werking en kon ik zo naar beneden. Erg leuk. Na Pau naar Lembras en de dag erna naar Chateuaroux.
Dit was een mooie zonnige dag. Van Chateauroux naar St. Julien du Sault. Onderweg hebben we ons verbaasd over de rivieren die allemaal, geen één uitgezonderd, buiten hun oevers waren getreden. De uiterwaarden allemaal in gebruik en land erbuiten. Een volkstuin geheel onder water. Je wordt er verdrietig van. Ik heb in Frankrijk nog nooit zoveel land onder water gezien. Een lege Loire met veel zandplaten wel, maar nu was het wel een ander verhaal. Geen zand meer te zien. We hebben dan ook steeds camperplaatsen met harde ondergrond, asfalt oid, gezocht. Gras komt even niet in aanmerking, je zakt er in weg.
Dan naar Mareuil sur Ay. De champagne streek. Heel veel champagne huizen hier in dit dorp. Van Mareuil sur Ay gaan we uiteindelijk in één ruk naar Hulst en zijn we weer terug in unsere Heimat. We kunnen weer naar de Em-té.
We hebben veel regen gehad, maar ook droge tijden gelukkig. Heel veel water gezien rondom ons in alle landen. België blijft een vervelend land om doorheen te komen als je geen snelwegen gebruikt. Je rijdt van het ene dorp/stadje naar het andere, veel lintbebouwing. Slechte wegen en veel stoplichten. Slechte verbindingen van de éne naar de andere plaats. Enz. Een crime. We hebben er ruim 4 uur over gedaan. Niet echt leuk.
Maar dit waren de perikelen en de gereden route, die wij erg mooi vinden, maar helaas door de nattigheid wat in het water vielen.
Hiermee stopt onze overwintering 2017/2018.

Lucia