een tijdje in Vile Real Portugal

Vila Real, 2 december 2014

Hallo allemaal, hier ben ik weer met een update van onze reis.

Vandaag zijn we van Vermoil naar Sagres gereden. Het meest zuidwestelijke puntje van Portugal. Gelukkig redelijk weer, veel zon en geen regen, zodat we het leuk vonden hier en daar te stoppen om rond ons heen te kijken.
Ook vandaag zagen we vele weilanden onder water staan en de ooievaars en witte reigers foerageren in het natte land. We hebben vrijwel de hele dag landinwaarts gereden door de bossen en bergen. Onderweg kwamen we een boom/struik tegen met witte bloementjes in lampionvorm. De bloem is plat aan de bovenkant en loopt als een “onderstebovenkruik” met een klein gaatje onderaan taps toe, grootte 1cm max.. De vruchten (1,5 cm groot max.), die er gelijktijdig aanhangen, lijken op lychees maar hebben een zachte gelige perzikachtige substantie. We zien mannen met zakken en mandjes deze vruchten oprapen en meenemen. Wie kent deze boom? De buitenkant van de vrucht loopt van geel, niet rijp, naar rood, wel rijp. Ben benieuwd of er iemand is die deze vrucht en/of boom herkend aan de omschrijving.
We hebben heel veel deel van bast ontdane kurkbomen gezien. Ik heb ze gisteren al gezien maar niet direct als zodanig herkend met die zwarte onderkanten. De bomen worden nl. aan de onderkant ontdaan van de schors tot een bepaalde hoogte en dikte en kleurt dan zwart. De schors wordt pansgewijs opgestapeld in de tuinen van de eigenaar en verkocht.
Via smalle, slechte, wegen zijn we naar het zuiden gereden. Enkele plaatsjes:
Santiago do Casem, Celem, Playa de Bordeira. Bij de laatste plaats zijn we gestopt op een grote parkeerplaats waar enkele campers zich al geïnstalleerd hebben om te overnachten. Ze trekken zich niets aan van het verbodsbord. Wij hebben er alleen even rondgekeken. De rotskust is hier in diverse tinten bruin gekleurd, van licht tot donker tot aan bijna rood. Vanuit de zee stuift het zoute water over het land waardoor er een soort van mist ontstaat. Na een tijdje rondgekeken te hebben en weer bewondering voor de kracht van het zeewater te hebben gekregen, zijn we doorgereden naar Sagres. Het was een mooie dag met mooie plaatsjes om te bekijken. We staan nu op een groot parkeerterrein bij het grote witte fort en met uitzicht op de vuurtoren van de punt St. Vicente. Het einde van Portugal.
We zijn hier een paar dagen gebleven, het is redelijk weer wat betekent droog. Wel fris. We rijden begin van de week naar Lagos en moesten constateren dat er een kermis opgebouwd wordt. Dat betekent dat we hier niet al te lang zullen blijven. Bij broer en schoonzus langs geweest wat erg gezellig was. Ook ben ik naar het postkantoor geweest om te kijken of ik het gebruik van een stukje tolweg kon afrekenen. Blijkt dat buitenlanders dat niet kunnen. Er is een mogelijkheid om alles automatisch af te laten schrijven bij de grens. Daar is een betaal portaal. Zowel in het zuiden als aan de noordkant. Doe je dat niet dan kun je een probleem krijgen als je op de tolweg terecht komt. Nu heb ik begrepen dat ze nog niet in het buitenland kunnen incasseren maar dat zal vast niet al te lang meer duren!
De volgende dag wilde ik in de wassalon gaan wassen. Helaas, die was gesloten. Kom ik terug bij de camper staan broer en schoonzus daar en zij bieden spontaan aan de was bij hen te komen doen. Graag! Zodoende zijn we de hele dag bij hen geweest. Het was een dag met erg slecht weer, veel regen (later op de dag) en onweer. We hebben heerlijk gegeten en later op de avond hebben we op de parkeerplaats bij hen voor de deur de nacht doorgebracht. De dag erna zijn we vertrokken en via wat omzwervingen door diverse plaatsen, in Vila Real St. Antonio, de grensplaats, terecht gekomen en daar zijn we nu al enkele dagen. De stad ligt aan de rivier Guadiana die tevens de grens is tussen Portugal en Spanje. We kijken dus over de rivier naar een ander land. Er is een veerpont die je met (of zonder) fiets naar de andere kant brengt.
We hebben vandaag en dag met zon en een temperatuur van 21 graden. Dat is genieten. Vandaag, dat is de 27e november, staan we met de camper in het water. We hebben nu geen plaatsje aan het water maar er midden in. Het heeft gisteravond en vannacht zoveel geregend dat het terrein onder water staat. De grond laat hier het vocht niet zo door als bij ons, dus vormt de regen grote plassen. En dan bedoel ik ook écht grote plassen. We hadden gisteren al problemen met het regenwater omdat de eigenaar ons vergeten was aan te sluiten op de ingekochte elektriciteit. Toen we daar achter kwamen was de man al naar huis, dus die moest gebeld worden en daar heb je een telefoonnummer voor nodig en dat staat op het incheck-huisje. Zodoende moest er, toen al (negen uur ’s avonds), door het water gewaad worden en nog een keer toen de man de stekker in het (met slot afgesloten) kastje kwam steken. Hiervoor moest hij 20 minuten heer en 20 minuten weer naar huis rijden met de auto. Vanmorgen was het nog erger, het had de hele nacht gestort en velen stonden met de banden en/of voetjes in het water. Wij konden volstaan door een eindje op te schuiven met de camper zodat we er weer op een normale manier, door de schuifdeur, er uit konden. De veger ligt al standaard bij de ingang om de schoenen schoon te vegen. Onze buurman had meer problemen, hij moest zijn hele hebben en houwen ergens anders heen verplaatsen. Hij had zich geïnstalleerd met camper, aanhanger, Quad en grondzeiltje op een leuk plekje. Het zeiltje dreef in het water. Even na elven is de regen over en kunnen we weer genieten van de warme zon. Er wordt volop gespot met de plassen water, je kon gaan zwemmen of vissen vanuit de camper, haha. Tjonge, dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Iedereen blijft gelukkig lachen.
Het is vandaag 1 december en we hebben alweer enkele dagen mooi weer. Eén van deze dagen hebben we gebruikt om met de veerpont naar Spanje te varen. We hadden de Portugese boot heen en de Spaanse terug. Je kunt geen retourtje kopen. Dat komt omdat beide landen de tickets zelf regelen. Geen samenwerking. We zijn met de boot van half twee naar Ayamonte gevaren, dat is de grensplaats in Spanje. Een leuk stadje dat gedeeltelijk op een heuvel is gebouwd. We zijn onze wandeling begonnen langs het water en via de mooie haven naar een muziek monument. Voorstellende een slanke vrouw die een golvende muziekbalk hoog in de lucht houdt. Uit de bijgaande tekst blijkt dat er een samenwerking is met Kerkrade. Wel aardig dat we dat tegenkomen. We lopen langs de winkelkant weer terug en komen in een watersportwinkel terecht. Zij verkopen zonnepanelen. Aangezien we er één aan willen schaffen laten we ons inlichten door de Nederlandse verkoopster (uit Naarden) en willen dan weer verder gaan. Als we weg willen gaan geeft nog wat suggesties bij het bekijken van de stad, zoals het bezoeken van de gratis Zoo aan de overkant en een mooi plein met prachtige betegelde dingen. Van de Zoo hadden we wel al wat gezien, maar niet begrepen dat je er zo in kon lopen. Toen we erin waren konden we door de ramen kijken naar de enkele apen (met die roze blote billen), een leeuw en leeuwin, een tijger die er wel erg lui bij lag, een beer en een groot aantal schilpadden. Thuis heb ik een boek waaruit ik de kleinkinderen voorlas over Xildbad de schildpad. Deze wilde altijd maar hoger en klom dan via de anderen naar boven tot de boel instortte. Een leuk verhaal met een moraal. Deze schilpadden deden hetzelfde en kropen boven op elkaar. Een grappig gezicht en waarschijnlijk met een ander doel, zonnen. Het waren er ook er veel. Het is geen grote Zoo maar wel leuk en je kunt er altijd binnen lopen. Daarna zijn we de stad in gegaan. Alles dicht, Siësta tot half vijf. We lopen wat door de straten en zien veel tegelwerk van godsdienstige aard aan de muren van huizen hangen. Prachtige werkstukken. We komen bij een trap en gaan naar boven waar we worden beloond met mooie uitzichten op o.a. de brug die over de rivier de Guadiana van Portugal naar Spanje ligt. Ook het achterland is mooi te zien. We lopen weer langs diverse smalle weggetjes naar beneden. Hier vinden we het mooie plein waar alles van prachtig tegelwerk is voorzien, banken, lantaarns enz. naast de gezellige terrasjes. Wij willen de Mega Mercado, de chinees die werkelijk alles heeft, nog even binnen lopen. Dan is het alweer tijd om de boot terug te nemen. We kunnen boven zitten en in de late namiddagzon genieten van het water, zon en uitzicht.
Het was een leuke dag en een mooie stad.
Ze doen hier niet aan Sinterklaas maar aan Kerst. De kerstkramen staan vanaf het laatste weekend november op het plein met enkele kermis attracties voor de kleine kinderen. Er is zelfs een ijsbaan met verhuur van schaatsen.
De Kerstman is vrijdagavond binnen gereden in een tuk-tuk daarbij gooide hij (ingepakt) snoepgoed in het publiek. Zodra de Kerstman op zijn stoel voor een skihut gezeten was en de majorettes vertrokken mochten de kleintje op schoot om door de ouders een foto te laten maken voor later. Ook de kerstverlichting in de winkelstraat is op dat tijdstip ontstoken.
We horen elke dag het klepperen van de ooievaars die bovenop de oude schoorstenen (is een fabriek geweest oid.) hun nesten hebben. Verder lopen er vele zwerfhonden en –katten rond, ook op het terrein. Er is één hond die ’s morgens wanneer de bakker het terrein oprijdt en met zijn toeter laat weten dat hij er is, luid jankend met opgeheven hoofd er achter aan loopt. Schitterend. Soms krijgt hij een broodje en hij loopt er dan mee weg alsof hij een trofee in zijn bek heeft. We hadden een jong katje aan de deur, een stukje worst en ze zijn tevreden.
Wij zitten hier nu al weer een dag of twaalf en aangezien het lekker weer is met overdag rond de 21 graden en zon én omdat de verwachting is dat het nog een tijdje zo blijft denk ik dat we hier nog even zullen blijven. Een rustig terrein aan de rivier met winkeltjes vlak bij, zon, terrasjes, wat wil je nog meer?
We lezen in de kranten op internet dat het in Nederland rond of onder het vriespunt is en dat is de reden waarom we hier zijn. Genietend van het mooie weer, groet ik jullie allemaal.

Lucia