Thuis
Door: Lucia
Blijf op de hoogte en volg Lucia
20 Maart 2015 | Nederland, Middelburg
Middelburg, 20 maart 2015
Wat een pech.
Vorige avond ging ik het gezellige dorpje om alvast wat inkopen te doen zodat we daar niet voorin Spanje hoefden te blijven en.... datwe weg zouden kunnen wanneer we dat wilden. Helaas, toen ik even na zessen weer thuis kwam zat er een erg zieke man op mij te wachten. Buikgriep of een virus? Wie zal het zeggen. De volgende dag ging het weer wat beter. We bleven dus maar bij de camper rondhangen, een beetje in de zon. Ik heb maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om een wasje te doen.
’s Avonds op tijd weer het bed in, maar rond twaalven was het mijn beurt om een have nacht op te blijven met allerlei krampen. Foei. Door al dit gedoe zijn we helaas veel later verder gegaan dan we van plan waren.
Vandaag, het is nu vrijdag 13 maart, gaan we weer op weg. Nog niet helemaal oké, maar het moet maar, zoals wij dan zeggen. We rijden vandaag vanuit Sant Feliu via Girona naar de Franse grens en gaan die, in de Pyreneeën bij Perthus, over en via Boulou naar Narbonne en Beziers. We stoppen na 250 kilometer bij Cap ‘d Agde op een parkingplaats. Een leuke plaats waar ’s avonds een lieftallige dame het stageld komt incasseren. De volgende morgen was ik al vroeg weer op en we rijden dan ook al vroeg weg. Eerst tanken, want zonder brandstof kom je niet ver. De Super-U komt als 1e in beeld dus die wordt het. Tevens brood gehaald. We gaan op pad. Er staan geveer 350 kilometer op het programma naar Clermont-Ferrand. De eerste 150 was voor Adrie tot voorbij Millau. In Millau zijn we gestopt bij een uitkijkpunt. Je kan van hier eigenlijk de hele omgeving bekijken. Het schitterende viaduct van de Tolweg A75 met zijn hoge palen en fraai staalwerk een unicum. De stad van bovenaf met daardoorheen lopende de rivier Tarn. En last but not least het ravijn wat diep beneden in drieën splitst. De bergen laten diverse lagen zien, hard steen en zachtere grond in diverse kleuren. Als je in deze buurt komt neem dan eens niet de tolweg maar de weg door Millau zelf, je zult verbaasd staan over wat er allemaal van hieruit te zien is.
Aan het eind van deze weg komen we weer op de A75 (tolvrij van hier) en ik rij de 200 kilometer naar Clermont-Ferrand. Ongeveer 20 kilometer ervoor neemt Adrie het weer over en besluiten we nog even 100 kilometer door te rijden tot aan Moulins.
Aangezien we over het Centraal Massief rijden komen op een hoogte van 1121 meter en zien de sneeuw liggen. De temperatuur zakt af en toe tot 4,5 graad en een beetje hagel kwam ook nog over ons heen. Het weer is niet optimaal en we kunnen helaas niet ver om ons heen kijken. De grasvelden zijn geheel verdroogd en de struiken, die normaal groen zijn, kleuren nu van geel tot bruin. Ondanks dat genieten we van de rit. Vanaf Clermont naar Moulins is het een grijze sombere dag. Hier zijn ook niet veel bergen meer en is het een beetje saai te noemen. In Moulins aangekomen, het is dan alweer half zes, zoeken we een droog plaatsje voor de parkeerprijs van, niet lachen, € 0,10 per uur. We zetten de kachel aan en eten een hapje. Dan is het alweer donker en kunnen we de rivier, de “L Allier die op 20 meter afstand voorbij stroomt, niet meer zien.
De volgende dag gaan we verder en doen nog één nachtje in Esternay. Een klein dorpje maar we hebben er wel wifi. Dan beginnen we aan de laatste etappe:
Naar Middelburg. De dag loopt voorspoedig. Af en toe zien we de hazen haasje over spelen en de hertje springen een stukje mee (gelukkig rennen ze niet de weg over). Om vijf uur in de middag, op maandag 16 maart, komen we moe maar voldaan aan. We worden in ons oude huis met liefde ontvangen en het eten stond al klaar. Super!!
En zo kwam er een einde aan onze overwintering in het zuiden waar we heel erg van hebben genoten ondanks dat het veel en hard gewaaid heeft.
Hier moeten we nog elke dag de kachel aanzetten, maar het is ook weer fijn THUIS te zijn.
Ik hoop dat jullie van alle verhalen hebben genoten. Dit was het voor even. Als we weer vertrekken merken jullie het vanzelf weer, dan komen er vast weer nieuwe verhalen. Iedereen die regelmatig en/of af en toe gereageerd hebben hartelijk dank hiervoor. Het is altijd fijn iets uit Nederland te vernemen.
Lucia
Wat een pech.
Vorige avond ging ik het gezellige dorpje om alvast wat inkopen te doen zodat we daar niet voorin Spanje hoefden te blijven en.... datwe weg zouden kunnen wanneer we dat wilden. Helaas, toen ik even na zessen weer thuis kwam zat er een erg zieke man op mij te wachten. Buikgriep of een virus? Wie zal het zeggen. De volgende dag ging het weer wat beter. We bleven dus maar bij de camper rondhangen, een beetje in de zon. Ik heb maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om een wasje te doen.
’s Avonds op tijd weer het bed in, maar rond twaalven was het mijn beurt om een have nacht op te blijven met allerlei krampen. Foei. Door al dit gedoe zijn we helaas veel later verder gegaan dan we van plan waren.
Vandaag, het is nu vrijdag 13 maart, gaan we weer op weg. Nog niet helemaal oké, maar het moet maar, zoals wij dan zeggen. We rijden vandaag vanuit Sant Feliu via Girona naar de Franse grens en gaan die, in de Pyreneeën bij Perthus, over en via Boulou naar Narbonne en Beziers. We stoppen na 250 kilometer bij Cap ‘d Agde op een parkingplaats. Een leuke plaats waar ’s avonds een lieftallige dame het stageld komt incasseren. De volgende morgen was ik al vroeg weer op en we rijden dan ook al vroeg weg. Eerst tanken, want zonder brandstof kom je niet ver. De Super-U komt als 1e in beeld dus die wordt het. Tevens brood gehaald. We gaan op pad. Er staan geveer 350 kilometer op het programma naar Clermont-Ferrand. De eerste 150 was voor Adrie tot voorbij Millau. In Millau zijn we gestopt bij een uitkijkpunt. Je kan van hier eigenlijk de hele omgeving bekijken. Het schitterende viaduct van de Tolweg A75 met zijn hoge palen en fraai staalwerk een unicum. De stad van bovenaf met daardoorheen lopende de rivier Tarn. En last but not least het ravijn wat diep beneden in drieën splitst. De bergen laten diverse lagen zien, hard steen en zachtere grond in diverse kleuren. Als je in deze buurt komt neem dan eens niet de tolweg maar de weg door Millau zelf, je zult verbaasd staan over wat er allemaal van hieruit te zien is.
Aan het eind van deze weg komen we weer op de A75 (tolvrij van hier) en ik rij de 200 kilometer naar Clermont-Ferrand. Ongeveer 20 kilometer ervoor neemt Adrie het weer over en besluiten we nog even 100 kilometer door te rijden tot aan Moulins.
Aangezien we over het Centraal Massief rijden komen op een hoogte van 1121 meter en zien de sneeuw liggen. De temperatuur zakt af en toe tot 4,5 graad en een beetje hagel kwam ook nog over ons heen. Het weer is niet optimaal en we kunnen helaas niet ver om ons heen kijken. De grasvelden zijn geheel verdroogd en de struiken, die normaal groen zijn, kleuren nu van geel tot bruin. Ondanks dat genieten we van de rit. Vanaf Clermont naar Moulins is het een grijze sombere dag. Hier zijn ook niet veel bergen meer en is het een beetje saai te noemen. In Moulins aangekomen, het is dan alweer half zes, zoeken we een droog plaatsje voor de parkeerprijs van, niet lachen, € 0,10 per uur. We zetten de kachel aan en eten een hapje. Dan is het alweer donker en kunnen we de rivier, de “L Allier die op 20 meter afstand voorbij stroomt, niet meer zien.
De volgende dag gaan we verder en doen nog één nachtje in Esternay. Een klein dorpje maar we hebben er wel wifi. Dan beginnen we aan de laatste etappe:
Naar Middelburg. De dag loopt voorspoedig. Af en toe zien we de hazen haasje over spelen en de hertje springen een stukje mee (gelukkig rennen ze niet de weg over). Om vijf uur in de middag, op maandag 16 maart, komen we moe maar voldaan aan. We worden in ons oude huis met liefde ontvangen en het eten stond al klaar. Super!!
En zo kwam er een einde aan onze overwintering in het zuiden waar we heel erg van hebben genoten ondanks dat het veel en hard gewaaid heeft.
Hier moeten we nog elke dag de kachel aanzetten, maar het is ook weer fijn THUIS te zijn.
Ik hoop dat jullie van alle verhalen hebben genoten. Dit was het voor even. Als we weer vertrekken merken jullie het vanzelf weer, dan komen er vast weer nieuwe verhalen. Iedereen die regelmatig en/of af en toe gereageerd hebben hartelijk dank hiervoor. Het is altijd fijn iets uit Nederland te vernemen.
Lucia
-
20 Maart 2015 - 22:35
Henny:
Toch home sweet home ;-) Maarre, ik had gewacht tot het nog wat warmer is hier... loop nog steeds met dikke winterkleding rond, 1 mooie dag maakt helaas geen lente in NL... Maar mooi dat je lekker thuis weer aan tafel kon schuiven... Dat soort dingen mis je natuurlijk onderweg.... -
21 Maart 2015 - 08:45
Helma:
Welkom thuis!
De omgeving van Milau is bezonder mooi. Het uitzicht op die hoge brug is geweldig.
Wij hebben ook nog op de oude brug gereden. Ruim twintig jaar geleden gingen wij vaak met de kinderen naar Frankrijk. jouw reisverslagen roepen veel leuke herinneringen op.
Vriendelijke groeten van Helma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
