Beetje terug

Hallo allemaal, hier weer wat nieuws van jullie reislustigen die afgelopen weken niet zo heel erg actief zijn geweest.

We starten op 1 februari 2014. Deze dag wordt gevuld met het bezoeken van de markt bij ons voor de deur op het natte grasveld. Was niet zo interressant aangezien er hoofdzakelijk kleding verkocht werd. Sinaasappelen en mandarijnen kopen we wel, 5 Kilo sinaasappelen voor € 2,-- en een kistje mandarijnen voor € 1,50. We kunnen weer een weekje vooruit. Mijn broer en schoonzus komen ook aangewandeld en we gaan samen nog een keer langs alle marktkramen. Het heeft de hele nacht geregend. Als we afscheid hebben genomen, want we willen de volgende dag verder, blijven we de rest van de dag wat rond de camper hangen, het is geen lekker weer.
De 2e februari gaat manlief naar een autoshow, die een rommelmarkt met verkoop vanuit de auto blijkt te zijn. Haha. Daarna verlaten we Lagos. We rijden de “bloesemroute” (eigen versie), de bomen staan volop in bloei, witte en rose bloempjes. Er zijn ook veel bloemen, leuke vogeltjes in allerlei kleuren en maten, heuvels en dalen. Prachtige weg langs de kust, via Luz naar Burgau waarna we bij Fort Almadena, een ruïne, stoppen. We rijden het zandpad naar de ruïne omhoog en worden verrast met schitterende uitzichten. Kliffen waar het water tegen omhoog spat, en niet zomaar een metertje, maar meters hoog! Fraaie vogeltjes laten zich aan ons zien, maar op de foto willen ze niet echt, ze vliegen aldoor weg. Druk, druk, druk. Wanneer er nog meer mensen komen zien we helaas geen vogeltjes meer. Na een uurtje genieten van zon en natuur gaan we verder en komen dan op de Cabo de S. Vicente. Het uiterste zuid-westelijke puntje van Portugal. Met mooi weer ziet alles er weer prachtig uit. Op de cap staan een vuurtoren met bijgebouwen en het uitzicht is adembenemend. Helaas geen walvis te spotten, had er een beetje op gehoopt die nog even te zien te krijgen. We blijven hier enkele uren genieten en nemen foto’s van de golven die omhoog spatten tot boven de 30 meter hoge kliffen! ook We vonden ook nog een gat in de rots waar onderin het water klotst. Ook zo diep dus, moet je niet inglijden want het gat is niet afgezet en ligt op de wandelroute. Enkele vissers staan bovenaan de klif op het randje, jek. Af en toe valt er eens eentje naar beneden hebben we begrepen, maar gelukkig niet al te vaak. Er staat ook een gedenkplaat van een Duitse jongen die onvrijwillig naar beneden is gegaan. Het is dus oppassen daar, maar wel hééél mooi.
De nacht brengen we door op een parkeerplaats bij het gerestaureerde fort van Sagres. Het hoost en stormt 's nachts. Dat was niet voorzien, haha. Weinig geslapen. De volgende dag zoeken we het wat lager bij het strand en belanden op een parkeerplaats bij het strand van Sagres. Het strand zelf ligt nog 15 meter dieper. We hebben hier een prachtig uitzicht over de kleine inham en de zee. In het water liggen tientallen surfers te wachten op hun ultieme golf. De golven zijn minder fel dan gisteren dus of die golf komt?? In de middag maken we nog een flinke wandeling over de oostelijke klif naar de "peilpaal". We nemen aan dat deze paal op één lijn met de lichtpaal op de andere klif ligt als baken voor de schepen die uit oostelijke richting komen, Middelandse Zee en kust van Afrika. Onze eigen versie voor de paal. Als we terug komen krijgen we Nederlandse en Zwitserse buren en het is best gezellig zo samen te zitten in de late middagzon met een glaasje wijn en een hapje.
De 4e februari is het weer wat vochtig buiten, af en toe een bui. De buurvrouw (Marian uit Emmen) vraagt mij mee naar een restaurant om wat te drinken en te internetten. 's Middags lopen we, ook op haar verzoek, samen dezelfde ronde die ik gisteren met Adrie heb gewandeld. Haar man is slecht ter been en kan niet meer met haar mee. Het is niet verkeerd om af en toe eens even alleen (lees: zonder man) te zijn. Het kan soms de sfeer verhogen. Haha. De nacht valt in en het begint wederom te stormen. Het schijnt (ik heb geslapen) dat het ernorm veel geregend heeft en de druppels die van de electriciteitskabels boven ons op het dak vielen maakten enorm veel lawaai. Grote plassen liggen op straat de volgende morgen. We vertrekken, en dat doen enkele anderen ook. We gaan nog even bij het gerestaureerde fort kijken en nemen gelijk even een kijkje op de grote parkeerplaats die als campeerplaats gebruikt mag worden. We zoeken een camper van het merk Hobby. Gisteravond kregen we van een Engels sprekende jongedame een bosje met drie sleutels met een ING label eraan, zo'n stalen met een nummer die je op de post kan doen. We zullen ze in Nederland afgeven of posten. De eigenaar moet er nog even op wachten aangezien we er niet zeker van zijn dat ze op de juiste plek komen wanneer we ze hier posten. We gaan nog een keer naar de vuurtoren maar die is nog gesloten. We rijden dan naar de N125 en via Lidl naar Lagos waar we een stop maken om de cassette te legen, water in te nemen en even te interneten. Dan nog langs broer en schoonzus voor een kort bezoek, even gedag zeggen want we gaan nu richting Spanje en beginnen aan de terugtocht die vanaf vandaag 6 weken in beslag mag nemen. We rijden in één ruk naar Vila Real de S. Antonio. De camperplaats ligt aan de rivier Guadiana, die de grens vormt tussen Portugal en Spanje. Het is hier lekker weer, 17 graden, zonnig en géén wind. Ik was te voorbarig. Het waait stevig deze nacht en de regen is ook weer van de partij. De volgende morgen gaat het wel weer en we gaan verder. We rijden via Castro Maris naar de brug over de rivier (en grens) om Portugal te verlaten en Spanje in te rijden. Aan de andere zijde van de rivier gaan we nog even Ayamonte in en rijden naar het Playa Canela. Ook daar waait het en het zand blaast je in het gezicht. Adrie vind nog 3 prachtige schelpen en geeft ze aan mij voor de verzameling, hier en daar nemen we eens wat mee, gevonden materialen dus. Zijnde stenen, schelpen en zaden. Daarna gaan we naar de snelweg maar niet voordat we de vuurtoren van Vial Real (Portugal) aan de andere kant van de rivier op de foto hebben gezet. Kost een extra rondje rijden maar dan heb je ook wat. Hihi. We rijden in één ruk naar Sevilla terwijl de éne bui na de andere ons belaagd. Het zicht is af en toe bar en bar slecht. Adrie is dan ook best moe als we op de camperplek aankomen waar ik ons pas ga melden als het weer droog is.
De wolken verdwijnen en de sterren komen door. De volgende morgen schijnt de zon weer! Er is hier een douche waar ik graag gebruik van maak. Dan nog wat andere huishoudelijke zaken afwerken waarna we besluiten weer verder te gaan in de hoop dat we het mooie weer een tijdje mogen behouden.
We rijden op de A376 richting Ronda naar Marbella. Dit blijkt een prachtige route te zijn. We starten door groene heuvels en dalen. Komt vast door de regen, haha. Ook een mooi kasteel valt in de categorie mooi evenals het meer en de rivier de Guadarilla die diep onder ons meandert. De hoge bergen zien er ruig uit, maar hebben grotendeels een groene gloed wat betekent dat er toch wat moet groeien. De toppen zijn meestal kale steen. Ons hoogste punt vandaag zat op 1065 meter in de Siera de Ronda. Later passeren we ook nog de Siera de Nieve. Ronda zijn we even binnen gereden, maar niet gevonden wat ik zocht. De 4 bruggen over de vallei in de oude stad. Mogelijk niet ver genoeg door gereden(?) Houden we nog te goed voor een volgend keer, dan zullen we beter voorbereid zijn. Dit was onverwachts en een beetje jammer. We moeten nu nog 15 kilometer slingeren over de uitgehakte bergpas wanneer we de Middelandse Zee in de verte al kunnen zien. Een uurtje later staan we dan op de camping, moe maar voldaan. De camping heet La Buganvilla en ligt op ongeveer 6 kilometer van Marbella. De komende dagen geven ze veel regen op en dat krijgen we dan ook. Zaterdag en zondag worden met nattigheid gevuld. Fijn dat we op de camping staan waar we ons blaaskacheltje aan kunnen zetten voor wat extra warmte, we hebben electriciteit. De temperatuur is laag, 12 graden en zondagmiddag gaat het ook weer waaien. Maandag wordt er weer beter weer verwacht gelukkig. We kunnen af en toe een stukje lopen, o.a. even naar het strand. Niet erg enerverend maar je wilt af en toe toch even buiten zijn.
De maandag is ook een onaangename dag wat het weer betreft, we zitten veel binnen. 's Morgens slechts 9 graden en veel beter wordt het niet. Met dank aan de kachel! Voor dinsdag geven ze bewolkt maar droog weer op en we gaan vol goede moed met de bus naar Marbella (uitspraak Spaans: Mabeja). We worden er bij het oude centrum uitgelaten en lopen dit oude stadscentrum in. Smalle straatjes met veel schoen- en kledingwinkeltjes. Een oud kerkje met veel goud afwerking en enkele op zichzelf staande kapellen met utbeeldingen van Jezus aan het kruis, diverse modellen in één kapel, een huilende Maria met zilveren tranen enz. Na een poosje door de smalle straatjes gewandeld te hebben hebben we alles gezien en gaan richting boulevard. Daar staat echter een harde koude wind en ben ik dan ook door en door koud geworden. Ik was hier met mijn kleding niet op berekend. Dat het ook nog ging regenen, daar waren we al helemaal niet op berekend.
Ondanks het slechte weer hebben we genoten van Marbella en als het warmer en mooier weer is willen we er nog wel een keertje heen want dat lijkt ons een stuk gezelliger. Brrrr.....
We hebben een nieuwe vogel ontdekt, de Hoopoe zoals ze hier zeggen. In Nederland schijnt hij Hop te heten. Het is de Iraëlische nationale vogel. Een kop met een soort helm scherp naar achteren die hij uit kan spreiden. Halverwege de achterkant een prachtig verenkleed. Leeft vooral aan de Middelandse Zee. Zie foto.
Op zaterdag verlaten we de camping en gaan naar Fuengirola naar de rommelmarkt. Waarom?? Nou, we willen graag een lege spaanse gasfles kopen en die zouden ze daar verkopen. Het is me gelukt een fles aan te schaffen, nog even bieden en loven, maar een goede prijs betaald. Je kunt nl. geen gevulde fles kopen als je geen lege inleverd, zijn regels voor. Afijn, die hebben we nu en gaan we kijken of we een volle kunnen bemachtigen. Ook dat lukt zonder problemen. voor de prijs van € 9,00 (fles) en € 17.50 (vulling) zijn we klaar. Nu nog een speciale dop aanschaffen voor de aansluiting zodat we geen slang nodig hebben (veiliger) en klaar zijn we. Kunnen we weer koken en de kachel aansteken, Ook de koelkast niet vergeten, die verbruikt ook gas.
We rijden door naar Torremolinos en Malaga. Onderweg, op de A7, hebben we een tijdje in de file gereden, bleek dat er een vuilniswagen in de brand stond. Brandweer blussen en politie zorgt ervoor dat het verkeer redelijk snel door kan rijden. Ze regelen dat erg goed altijd.
Door naar Benalmadena waar we stoppen voor een maaltijd. Hier staat een leuk vuurtorentje en bomen met prachtige oranje bloemen eraan, zo fris en gezellig. Genieten dus. Het is weer prachtig weer en Adrie gaat regelmatig uit de kleren, haha, doet zijn t-shirt uit! We moesten van de A7 af omdat er een heel stuk afgesloten is in verband met nieuwe aanleg en onderhoud, hierdoor komen we weer aan de kust terecht en als vanouds op de N340 te rijden. Nisk mis mee hoor, gaat alleen niet al te snel, je rijd dan door de steden en dorpen hen, mét rotondes!
We rijden verder en nu we toch langs de kust rijden wordt er regelmatig een stop ingelast om "even" te kijken. Prima, ziet hij ook eens iets anders dan de vangrail en het asfalt. We komen in Salobrena en stoppen op een uitstekend stuk rots langs de weg. Adrie wil graag een kopje thee, dat kan geregeld worden. het is tenslotte al weer vier uur. Het verkeer raast voorbij, dit komt omdat nu ál het verkeer hierlangs moet vanwege de afsluting van de A7.
Dan is het ineens heel, heel, stil en horen we het zeewater wat diep onder ons klotst, tot.................er weer een vrachtwagen voor bij komt denderen en dan denken we echt allebei, beetje jammer. Na deze laatste pauze rijden we in één ruk verder naar onze overnachtingsplaats in Almerimar. Hier waren we al eerder maar toen was het niet zo druk. Het wordt een rustige nacht en de volgende dag is het alweer mooi weer. Wat een verwennerij. Adrie besluit op de fiets naar het fort te gaan waar ik de vorige keer alleen geweest ben. Het fort is een museeum met oude kleding van het leger en diverse wapens (wapenkamer). Hij wil dat ook graag zien en ik blijf op de camper passen.
Ik fiets nog even niet. We zijn van Almerimar naar San Juan de Los Terreros gereden en staan nu aan het strand. Ook hier is het nog niet helemaal mooi weer. Bewolkt af en toe wat spetters waardoor we veel binnen zitten, naar de zee en voorbij wandelende mensen kijken. Nog Libelles uitgewissled en Margrieten voor in de plaats gekregen zodat we weer wat te lezen en te puzzelen hebben om de avond door te komen. Leuk wel dat ruilsysteem onder elkaar.
Vandaag hadden we tijdens de avondmaaltijd een oude Duitse man voor de deur die zijn hond een stok liet apporteren. Helaas kan de man niet gooien en kwam, waar wij al bang voor waren, de stok op ons dak terecht waardoor wij onze gevoelens meenden te moeten laten blijken aan deze man die daarop begon te schelden dat we stomme Hollanders waren enz. Wij sommeerden de man om maar verder te gaan bij zijn eigen camper waar hij al mopperend heen verdween. Ik was een klein beetje van streek na dit voorval, hou niet van ruzie en zeker niet op deze manier. We hadden gelukkig geen schade, je dakluik zal maar kapot gaan! Heb je toch een hoop ellende. De volgende morgen liep hij helemaal aan de waterkant voorbij, hihi.
Het is vandaag 20 februari en prachtig weer. We zitten heerlijk in de zon bij een temperatuur van 18 graden, Ik vind dit een mooie dag om af te sluiten.
Hoop dat iedereen weer genoten heeft en even laat horen hoe het bij jullie is.


Lieve groetjes vanuit San Juan de Los Terreros

Lucia